Αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πιο αξιόπιστες στοιχηματικες εταιριες στον κόσμο τότε μπορείτε να διαβάσετε τις πιο έγκυρες αξιολογήσεις για εταιριες στοιχηματων με πολλές πληροφορίες για υπηρεσίες και τα στοιχηματικά μπόνους εγγραφής που δίνουν. Δείτε τη σελίδα και συλλέξτε τις δυνατές γνώσεις για να επιβιώσετε στο χώρο του διαδικτυακού παιχνιδιού.














Βουλή - Κοινοβουλευτικός Έλεγχος

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
(άρθρα 129 επ. του Κανονισμού της Βουλής)
ΠΡΟΣ ΤΟΝ
κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

 ΘΕΜΑ: «Δικαστικά στοιχεία για τις πολεμικές αποζημιώσεις από τις καταστροφές των στρατευμάτων κατοχής»

1.    Σύμφωνα με το άρθρο 6 της Συντακτικής πράξης 73/1945, συγκροτήθηκε Τριμελές Δικαστικό Συμβούλιο στην Κεντρική Υπηρεσία του Ελληνικού Εθνικού Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου (1941-1944), συγκείμενο από τους α) Δημήτριο Κιουσόπουλο, Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου (Πρόεδρος), β) Ανδρέα Τούση, Πρόεδρο Πρωτοδικών Αθηνών (Μέλος) και Σπηλ. Παυλόπουλο, Πρωτοδίκη (Μέλος), προκειμένου:

  • να διενεργήσει τις απαραίτητες ανακριτικές πράξεις κατά των υπευθύνων, που διέπραξαν εγκλήματα κατά του άμαχου Ελληνικού Λαού κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής (1941-44, Βούλγαροι, Ιταλοί, Γερμανοί) και
  • να καταλογισθούν οι δέουσες ποινικές και λοιπές ευθύνες κατά των υπαιτίων.

2.    Το ανωτέρω Δικαστικό Συμβούλιο για κάθε σχηματισθείσα δικογραφία (850 συνολικά για όλη την Ελλάδα) εξέδωσε 850 παραπεμπτικά βουλεύματα, προκειμένου να δικασθούν οι υπεύθυνοι ενώπιον του αρμόδιου Διαρκούς Στρατοδικείου της Χώρας. Τα εκδοθέντα 850 βουλεύματα περιγράφουν με σαφήνεια όχι μόνο τις ποινικές ευθύνες των υπαιτίων. Αλλά και τις επανεχθείσες υπ’ αυτών καταστροφές σε κινητά και ακίνητα πράγματα των παθόντων.

3.     Μετά τη διάλυση του Ε.Ε.Γ.Ε.Π. οι σχετικές δικογραφίες και τα παραπεμπτικά βουλεύματα παραδόθηκαν, για τα περαιτέρω, στο Εφετείο Αθηνών, όπου φυλάσσονται ως σήμερα τα πρωτότυπά τους.

Υπό τα δεδομένα αυτά:

hello: 23-05-2013 Η με αριθμό πρωτ. 1448/23-5-2013 ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΧ. ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

 

ΜΜΕ - Άρθρα

Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΠΟΜΠΗΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
«Βίοι παράλληλοι» ή σωτήριο «παράδειγμα προς αποφυγήν»;

Στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ».
Το Α΄μέρος την Πέμπτη 9/5/2013 και το Β΄μέρος την Πέμπτη 16/5/2013

           Κι όμως, όπως τεκμηριώνουν τα ιστορικά δεδομένα, το 79 μ.Χ. ο Βεζούβιος, με υποχθόνιους βρυχηθμούς και αλλεπάλληλες προσεισμικές δονήσεις, είχε εγκαίρως προειδοποιήσει τους κατοίκους στην Πομπηία, το Ηράκλειο και τις Σταβίες για την επικείμενη καταστροφική έκρηξή του. Δυστυχώς δεν τον πήραν στα σοβαρά, μ’ αποτέλεσμα την τραγωδία που αποτυπώνεται ως τις μέρες μας σ’ εμβληματικά ερείπια.  Ιδίως δε στην επιθανάτια αγωνία, την οποία αναδίδουν τα κρανία των θυμάτων που έφερε στο φως η αρχαιολογική αναζήτηση.  Δεν θα ήταν, άραγε, εξαιρετικά χρήσιμος και διδακτικός για το μέλλον της ίδιας της παγκόσμιας οικονομίας ένας παραλληλισμός της «βιβλικής οργής» του Βεζούβιου με την ήδη διαγραφόμενη ευκρινώς στον ιστορικό ορίζοντα έκρηξη του όλου καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος; Ας μην τρέφουμε αυταπάτες.  Η χρηματοπιστωτική «φούσκα» που, ελέω και της πρωτόγνωρης παγκοσμιοποίησης, εδώ και δεκαετίες διογκώνεται εντυπωσιακά κινδυνεύει να «σκάσει» -ορισμένα «τραπεζικά αποστήματά» της, υπερμεγέθη μάλιστα, «σκάνε» διαδοχικώς- προκαλώντας ένα χαοτικό οικονομικό big-bang. Και το κρίσιμο ερώτημα έγκειται, νομίζω, στο εξής:  Μήπως αυτό τούτο το «DNA» του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος το οδηγεί, αναπροτρέπτως, στην καταστροφή του, όπως υποστηρίζουν εδώ και αιώνες οι «αντίπαλοί» του, και πρωτίστως οι επίγονοι της μαρξιστικής ιδεολογίας; ‘Η, αντιθέτως, είναι η συγκλονιστική αλλοίωση των εγγενών χαρακτηριστικών του εξαιτίας του, νεοφιλελεύθερων ορέξεων, «αγοραίου χρηματοπιστωτικού βιασμού του» που προοιωνίζεται σήμερα τον επιθανάτιο ρόγχο του;  Θεωρώ σαφώς πιθανότερη –δεν θα εξέφραζα καν επιφυλάξεις, αν μπορούσα να υπερνικήσω τις αναστολές της, μοιραίας, ιδεολογικής υποκειμενικότητας- τη δεύτερη εκδοχή, με βάση την ακόλουθη σειρά συλλογισμών:

I.        Το «αέτωμα» του γνήσιου -ως σύμφυτου με τις καταβολές του από την εποχή της διδασκαλίας του Adam Smith- οικονομικού καπιταλιστικού συστήματος, ήτοι του συστήματος εκείνου το οποίο, ως «εργαστήριο» δημιουργίας του «πλούτου των εθνών» βασίζεται στον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό με κοινωνικό πρόσωπο, στηρίζεται σε δύο «κίονες».  Ο πρώτος αντιστοιχεί στο κοινωνικό κράτος δικαίου.  Και ο δεύτερος στον τραπεζικό τομέα.  Ο οποίος οφείλει να υπηρετεί την ομαλή εξέλιξη του χρήματος, ως αρχετυπικής αποκρυστάλλωσης της σχέσης μεταξύ πιστωτή και οφειλέτη.  Άρα ως μόνου μέσου οικονομικής συναλλαγής που μπορεί να διασφαλίσει  τη δημιουργική συνύπαρξη των μελών οιουδήποτε κοινωνικού συνόλου.

hello: 16-5-2013_Η ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΠΟΜΠΗΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ "Βίοι παράλληλοι" ή σωτήριο "παράδειγμα προς αποφυγήν"; στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ

   

ΜΜΕ - Άρθρα

ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ κα ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ» της 11/5/2013

           Σιγά-σιγά αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι η πρόσφατη «πνευματική κακοποίηση» της κας Κικής Δημουλά, και μάλιστα από πολλές και αντιτιθέμενες ως προς τον «ιδεολογικό» τους προσανατολισμό πλευρές, είναι «σημείο των καιρών». Και μα την αλήθεια, κακό σημάδι… Ίσως γιατί, όπως πιστεύω, μάλλον δείχνει πως βρισκόμαστε κοντά στο τελευταίο, και γι’ αυτό πιο επικίνδυνο, σκαλοπάτι της κοινωνικής κρίσης πριν από την έκρηξη.

          Βαθειά μου πεποίθηση, καθώς τα χρόνια με διδάσκουν ολοένα και περισσότερο, είναι πως στις δημοκρατικά οργανωμένες κοινωνίες οι πνευματικοί άνθρωποι –οι κατά κυριολεξία πνευματικοί, κι όχι βεβαίως εκείνοι τους οποίους έχει «κατασκευάσει» η ιδιοτελής επικοινωνία ή ο καιροσκοπισμός της «ενοικίασης» του πνεύματος σε ιδέες à la carte - αποτελούν τις τελευταίες αξιόπιστες αντηρίδες στήριξης αυτού τούτου του κοινωνικού οικοδομήματος όταν το σύνολο των ανθρώπων που στεγάζει χειμάζεται.  Και δη πολλαπλώς.  Ίσως γιατί είναι οι πνευματικοί άνθρωποι που μπορούν –αλλά και, υπό προϋποθέσεις, οφείλουν- σε τέτοιες περιστάσεις να δρουν και να μιλούν αναλόγως, ως πραγματικές φωνές «κοινωνικής συνείδησης».

          Όταν όμως ο «κοινωνικός αυτοματισμός», οιστρηλατημένος καταλλήλως από τους πάντοτε υπάρχοντες στον Τόπο μας πρόθυμους ν’ αποκτήσουν το πολιτικό, υπό την ευρεία του όρου έννοια, «μεροκάματο», στοχεύει και τους -επαναλαμβάνω κατά κυριολεξία- πνευματικούς ανθρώπους επειδή «τολμούν να έχουν άποψη», σίγουρα κάτι δεν πάει καλά.  Κατά πως λέμε στην καθομιλουμένη, εκφράζοντας την αγωνία μας «το πράγμα πάει να ξεφύγει».  Ή μήπως έχει ήδη ξεφύγει;

          Αν διατυπώνω αυτό το ερώτημα είναι διότι ως κοινωνία ναι μεν διαθέτουμε –και το έχουμε αποδείξει διαχρονικώς- μεγάλα προσόντα και αξιοθαύμαστες αρετές.  Να όμως που το σαράκι του φθόνου έχει φωλιάσει «έκπαλαι» στον κορμό του ψυχισμού μας.  Και μας κάνει, συχνά πυκνά και κυρίως σε κρίσιμες για τον Τόπο μας στιγμές, να συμπεριφερόμαστε με το σύνδρομο του να σπαταλούμε τον έπαινο από φθόνο ή να τον φειδωλευόμαστε από ιδιοτέλεια.  Με ό,τι, βεβαίως, αυτό συνεπάγεται και για μας, πρωτίστως δε για τις γενιές που θα ‘ρθουν.

          Γι’ αυτό θεωρώ ότι η πρόσφατη άκριτη και ακραία συμπεριφορά απέναντι στην κα Κική Δημουλά, αυτή τη μεγάλη ποιήτρια και ιδίως αυτό τον πραγματικό Άνθρωπο, κάποιο βαθύτερο κακό σύμπτωμα εκπροσωπεί και κάποιον σημαντικό αντίστοιχο κίνδυνο προοιωνίζεται.  Όχι τόσο για την ίδια, όσο και όλη την κοινωνία μας.  Στο κάτω-κάτω η κα Κική Δημουλά, μιλώντας στην Κυψέλη με τον ελεύθερο κι απλό τρόπο που διακρίνει τους ανθρώπους του είδους της, μάλλον απαντούσε στον ομότεχνό της, τον Μπέρτολτ Μπρέχτ.  Λέγοντάς του σήμερα ότι, στο μέτρο βεβαίως που  της αναλογεί, σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία για τον συνάνθρωπο εκείνη μπορεί ν’ αποκρίνεται πως «οι ποιητές δεν σώπασαν» όταν όφειλαν να μιλήσουν.

   

Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις

23-4-2013 Αγόρευση κ. Προκόπη Παυλόπουλου κατά την συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Ρυθμίσεις για την τροποποίηση και τη βελτίωση συνταξιοδοτικών, δημοσιονομικών, διοικητικών και λοιπών διατάξεων του Υπουργείου Οικονομικών».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:  Κύριε Υπουργέ, υπερψηφίζω επί της αρχής το σχέδιο νόμου. Επιτρέψτε μου να πω ότι περιέχει σημαντικά στοιχεία, τα οποία είναι βελτιωτικά των όσων έχουν θεσμοθετηθεί μέχρι σήμερα: Θα αναφέρω το θέμα της προκαταβολής της σύνταξης στο άρθρο 1.

Θα ήθελα να αναφέρω παρεμπιπτόντως και τη ρύθμιση την οποία κάνετε στο άρθρο 4, για την εξαίρεση από τη μείωση των αποδοχών των αξιωματικών οι οποίοι είναι σε πολεμική διαθεσιμότητα και είναι ανάπηροι. Είναι εξαιρετικά σημαντικό. Θέλω να σας συγχαρώ πραγματικά για τη γενναιότητα να πάρετε πίσω αυτή τη ρύθμιση, η οποία αφορά τη μείωση των συντάξεων των πεσόντων εν υπηρεσία, των Ενόπλων Δυνάμεων.

Και θα ήθελα να πω και κάτι άλλο -και εδώ θα συμφωνήσω με αυτό που τόνισε και ο κ. Μιχελάκης, ο οποίος είχε και τη σχετική πρωτοβουλία της ερώτησης- επειδή έχω διαβάσει και εγώ διάφορες φωνές, ανεύθυνες παντελώς, οι οποίοι διερωτώνται γιατί πρέπει να γίνονται οι συγκεκριμένες διακρίσεις σε  ορισμένες περιπτώσεις και ιδίως στις Ένοπλες Δυνάμεις. Μην παρασύρεστε, κύριε Υπουργέ -και ορθώς δεν παρασύρεστε- από τέτοιες φωνές, οι οποίες είναι παντελώς ανεύθυνες γιατί δεν ξέρουν ούτε τι εστί εθνικό συμφέρον, ούτε τι προσφέρουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και τι προσέφεραν εκείνοι οι οποίοι είναι μάλιστα εν συντάξει και πώς πολλοί από αυτούς έφυγαν μέσα από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Στηρίξτε αυτούς τους ανθρώπους. Ας μάθουμε σ’ αυτό τον τόπο ότι πρέπει να κάνουμε τις διακρίσεις εκεί που πρέπει, ανάλογα με τη συνεισφορά του καθενός στο δημόσιο συμφέρον και να έχουμε τη γενναιότητα να το ομολογούμε, αλλιώς η εξίσωση των πάντων θα οδηγήσει σε μία εξίσωση μετριοτήτων από την οποία πάσχει τούτος ο τόπος για χρόνια ολόκληρα και είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του.

Θα μου επιτρέψετε όμως να θίξω δύο σημεία τα οποία επισημαίνει και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, απλώς και μόνο για να τα έχετε υπόψη σας όταν θα συζητάμε επί των άρθρων, προκειμένου να κάνετε ενδεχομένως τις απαραίτητες βελτιώσεις.
Το πρώτο σημείο σχετίζεται με το άρθρο 4 στις παραγράφους 12 και 13. Το επισημαίνει και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Είναι το ζήτημα των αναδρομικών αναπροσαρμογών. Ας μην αυταπατώμεθα: Αναδρομικές προσαρμογές σημαίνουν αναδρομικές μειώσεις συντάξεων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να γίνουν αυτές οι αναδρομικές μειώσεις των συντάξεων, πρέπει να τηρηθούν ορισμένοι κανόνες. Αντιλαμβάνομαι την πίεση της τρόικας, αλλά έχω πει και άλλοτε ότι εάν οι απαιτήσεις τους δεν σέβονται το Σύνταγμα, τουλάχιστον ας μάθουν να σέβονται το ίδιο το ευρωπαϊκό δίκαιο το οποίο τούς παραχωρεί και τη σχετική αρμοδιότητα.

hello: 23-4-2013 Αγόρευση κ. Π.Παυλόπουλου κατά την συζήτηση επί της αρχής, του σν του Υπ. Οικονομικών: «Ρυθμίσεις για την τροποποίηση και τη βελτίωση συνταξιοδοτικών, δημοσιονομικών, διοικητικών και λοιπών διατάξεων του Υπ.Οικονομικών

   

ΜΜΕ - Δελτία Τύπου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 «Κατοχικό δάνειο – πολεμικές αποζημιώσεις»

Αθήνα,  15/04/2013

ΣΗΜΕΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΩΝ

Στην τηλεόραση της ΝΕΤ και στον Ρ/Σ της ΕΤ3

            Μιλώντας στην εκπομπή της ΝΕΤ «Συμβαίνει τώρα» και στους δημοσιογράφους κ.κ. Φ. Παπαθανασίου – Μ. Αλεξάκη και στον Ρ/Σ της ΕΤ 3 στην εκπομπή «Πολιτικές όψεις και απόψεις» και στους δημοσιογράφους κ.κ. Β. Σπυριδωνίδη – Κ. Ρενιέρη,  ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Καθηγητής κ. Προκόπης Παυλόπουλος αναφερόμενος στις απαιτήσεις της Ελλάδας εναντίον της Γερμανίας επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Διευκρινίζω ότι έχουμε να κάνουμε με δύο εντελώς διαφορετικά, από νομική άποψη, θέματα. Ήτοι:

Ι. Πρώτον, με το κατοχικό δάνειο προς τη Γερμανία, το οποίο συνήφθη υποχρεωτικώς –ορθότερα με καταναγκαστικό και εκβιαστικό τρόπο- μεταξύ της κατοχικής Ελληνικής Κυβέρνησης και της Γερμανίας, προς συντήρηση των στρατευμάτων κατοχής.  Εδώ πρόκειται, λοιπόν, από νομική σκοπιά για ενοχή εκ συμβάσεως.  Άρα η αντίστοιχη εκ της συμβάσεως απαίτηση της Ελλάδας είναι ενδοσυμβατικής και όχι αδικοπρακτικής προέλευσης.

          Α. Σ’ αυτήν την απαίτηση προστίθενται ποσά τα οποία προκύπτουν από συναφείς προς τη δανειακή σύμβαση αιτίες, όπως είναι ιδίως οι τόκοι υπερημερίας λόγω μη έγκαιρης εξόφλησης.

hello: 15/4/2013 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ_ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ-ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

   

ΜΜΕ - Άρθρα

«ΑΘΕΜΙΣΤΗ» ΕΥΡΩΠΗ

Όταν το ευρωπαϊκό όραμα ξεθωριάζει επικίνδυνα

 (στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» της 11/4/2013)

           Ο «ευρωσκεπτικισμός» εξαπλώνεται –intra muros και όχι μόνο- με ρυθμούς, οι οποίοι τείνουν να εξαντλήσουν ως και τις αντοχές που εξακολουθούν να βρίσκουν έρεισμα στις βαθύτερες ρίζες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην εγκαρτέρηση όσων μένουν ακόμη πιστοί στις προοπτικές της.  Κοινό σημείο εκκίνησης ενός τέτοιου διαλυτικού «ευρωσκεπτικισμού» συνιστά το γεγονός ότι, τούτες τις ώρες της κρίσης που έχει τα χαρακτηριστικά τρίτου παγκόσμιου οικονομικού πολέμου, η Ευρωπαϊκή Ένωση –και πρωτίστως η οικονομική «καρδιά» της, η Ευρωζώνη- αντί να εκπροσωπεί το υπόδειγμα της ηγέτιδας δύναμης εξόδου απ’ αυτήν, αφήνει την πικρή γεύση ενός αρχικώς πολλά υποσχόμενου προτύπου που «γέρασε» πριν «ανδρωθεί».  Κι ακόμη χειρότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντί ν’ αποτελεί την ελπίδα εξόδου από την παγκόσμια οικονομική κρίση αναδεικνύεται σε μέρος –ίσως δε και σ’ αιτία- του συγκλονιστικού τούτου προβλήματος.

Ι. Υπό τα δεδομένα αυτά οι «ευρωσκεπτικιστές» μπορούν να ενταχθούν σε δύο, κατά βάση, κατηγορίες, ανάλογα με τη πορεία πλεύσης που ακολουθούν στα σύγχρονα «αχαρτογράφητα νερά» του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι:

 Α.  Στη πρώτη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που θα μπορούσε κανείς να τους κατατάξει στους «απαισιόδοξους», ή και στους «ευρωαυτόχειρες».  Είναι δηλαδή όλοι αυτοί –και γίνονται, δυστυχώς, κάθε μέρα και περισσότεροι- οι οποίοι σκέφτονται με την, «εσχατολογικής» προέλευσης, λογική του «δεν αξίζει ν’ αγωνιζόμαστε για μιαν Ευρώπη που θα παρακμάσει νομοτελειακώς».

hello: 11-4-2013_"ΑΘΕΜΙΣΤΗ" ΕΥΡΩΠΗ_ΕΠΙΚΑΙΡΑ

   

Page 1 of 4