Η ΝΟΜΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΟΜΙΛΙΑ
Προκόπη Παυλόπουλου
Βουλευτή, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην Υπουργού
στην εκδήλωση της "Ηλιαίας" την 25η Οκτωβρίου 2011 στη Στοά του Βιβλίου για
τα 25 χρόνια από το θάνατο του Παναγιώτη Κανελλόπουλου
Ευχαριστώ, πραγματικά, τον κ. Κύρκο, τη Συντακτική Επιτροπή της «ΗΛΙΑΙΑΣ», την κα Γιούλα Ζώνα, τον κ. Πάρι Τακόπουλο, οι οποίοι μου κάνουν την τιμή -γιατί είναι μεγάλη τιμή για μένα- ν’ απευθύνομαι στους ανθρώπους που συντηρούν άσβεστη τη μνήμη του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, προκειμένου να πω λίγα λόγια για ένα κομμάτι του έργου του, μικρό και σχετικά άγνωστο. Εκείνο που αφορά την νομική σκέψη του.
Πριν απ’ αυτό, όμως, επιτρέψατέ μου να τονίσω ότι έχει περάσει ένα τέταρτο του αιώνα από τότε που έφυγε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Οι νωπές μνήμες, για εκείνους που τον γνώριζαν, σιγά σιγά πέφτουν όπως, καθώς βρισκόμαστε στο φθινόπωρο, τα φύλλα των δένδρων. Αλλ’ αυτές οι νωπές μνήμες αντικαθίστανται από το «λίπασμα» που δημιουργείται μέσα από την «γονιμοποίηση»της ζωής από άλλες μνήμες, οι οποίες διαμορφώνονται στη ροή της ιστορίας. Και έχουμε πολύ μεγάλη ανάγκη απ’ αυτή τη «γονιμοποίηση» της ζωής, της σημερινής ζωής, στην εποχή των τωρινών παθών της Ελλάδας. Πολλώ μάλλον όταν είναι επίσης γνωστό ότι έχουμε απόλυτη ανάγκη από παραδείγματα ανθρώπων όπως ο Παναγιώτης ο Κανελλόπουλος. Και ιδίως σήμερα. Σωστά τονίσθηκε ότι ο καιρός μας ανήκει σ’ εκείνες τις περιόδους κρίσεων που περνάει κάθε τρεις με τέσσερις δεκαετίες, περίπου, ο Τόπος. Εύχομαι και ελπίζω και τούτη την κρίση να μπορέσουμε να την υπερβούμε, ως Λαός και ως Έθνος, έχοντας πάντα κατά νου ότι χρειάζεται ν’ ακολουθούμε το παράδειγμα ανθρώπων όπως ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά γενικότερα στην Ευρώπη. Ας μην ξεχνάμε ότι η παρούσα δεινή κρίση δεν είναι μόνον ελληνική. Είναι βαθιά ευρωπαϊκή. Μια Ευρώπη που ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι της ενοποίησης, φαίνεται να κάνει καταστροφικά βήματα προς τα πίσω. Εμφανίζει διαλυτικές τάσεις.