Αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πιο αξιόπιστες στοιχηματικες εταιριες στον κόσμο τότε μπορείτε να διαβάσετε τις πιο έγκυρες αξιολογήσεις για εταιριες στοιχηματων με πολλές πληροφορίες για υπηρεσίες και τα στοιχηματικά μπόνους εγγραφής που δίνουν. Δείτε τη σελίδα και συλλέξτε τις δυνατές γνώσεις για να επιβιώσετε στο χώρο του διαδικτυακού παιχνιδιού.














Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις

1-7-2011. Αγόρευση του κ. Π. Παυλόπουλου κατά την συζήτηση επί του διανεμηθέντος πορίσματος της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής «για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης κατά πρώην Υπουργού, σχετικά με την από 15-2-2000 σύμβαση κατασκευής και παράδοσης στο Πολεμικό Ναυτικό υποβρυχίων τύπου 214…..

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά το πόρισμα, αναφέρομαι σε αυτά τα οποία εκτίθενται σε αυτό, καθώς επίσης και στις απόψεις που οι Εισηγητές της Νέας Δημοκρατίας έχουν διατυπώσει.

Αν πήρα το λόγο, το έκανα γιατί νομίζω ότι η Βουλή είναι αρμόδια να προτείνει ερμηνείες, του Συντάγματος προς τη δικαιοσύνη οι οποίες πρέπει να γίνουν δεκτές από τη δικαιοσύνη -πάντα βέβαια στο πλαίσιο του πλήρους σεβασμού της ανεξαρτησίας της, γνώμη εκφράζουμε, αλλά βαρύνει αυτή η γνώμη- ιδίως σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 86 του Συντάγματος, για το οποίο τόσος πολύς λόγος έχει γίνει.

Θα επαναλάβω για δεύτερη φορά από αυτό το Βήμα ότι βεβαίως και είναι ανάγκη να αναθεωρηθούν οι διατάξεις περί ευθύνης Υπουργών -και αυτό θα γίνει στην επόμενη αναθεώρηση-αλλά θεωρώ ότι είναι μια πάρα πολύ σημαντική –με την αρνητική τού όρου έννοια- διαστρέβλωση της πραγματικότητας, όταν λέγεται και μάλιστα ακούγεται και από συναδέλφους μέσα στη Βουλή, ότι δήθεν με την Αναθεώρηση του 2001 καθιερώθηκε όλη αυτή η προνομιακή μεταχείριση, σε ό,τι αφορά τους Υπουργούς και τους Υφυπουργούς.

Βεβαίως, υπάρχει ένα ειδικό καθεστώς. Βεβαίως, πρέπει να αλλάξει, το τονίζω. Όπως είναι τα πράγματα σήμερα και με αυτό που επικρατεί, είναι ανάγκη να πάψει να υπάρχει αυτό το καθεστώς. Όμως, όταν το 2001 το ψηφίζαμε -και το ψηφίσαμε οι περισσότεροι εδώ μέσα στη Βουλή- θέλω να σας θυμίσω ότι αυτό το καθεστώς αποτελούσε μια σημαντικότατη πρόοδο, σε ό,τι αφορά τα μέχρι τότε δεδομένα.

 

Από το 1847 που είχαμε τον πρώτο νόμο περί ευθύνης Υπουργών μέχρι το 2001, το καθεστώς της ευθύνης των μελών της Κυβέρνησης και των Υφυπουργών ήταν πάρα πολύ πιο ευνοϊκό για τους πολιτικούς. Το 2001 έγιναν σημαντικές τομές και σε ό,τι αφορά την αποσβεστική προθεσμία -η μία Σύνοδος έγιναν δύο-και σε ό,τι αφορά την όλη διαδικασία, όπου βεβαίως ενεπλάκη -και ορθώς- η δικαιοσύνη, για να υπάρχουν δικαστικές εγγυήσεις. Μην τα λησμονάμε αυτά.

Λυπάμαι να ακούω συναδέλφους να τονίζουν ότι τότε δήθεν έγινε η κατοχύρωση των όποιων προνομίων. Δεν έγινε τότε. Τότε έγιναν βήματα μπροστά. Δεν ήταν αρκετά, γιατί έτσι τα έφερε η ζωή. Στην επόμενη αναθεώρηση όμως να κάνουμε τη δουλειά μας. Δεν μπορεί ωστόσο να αυτομαστιγωνόμαστε, για να κάνουμε δήθεν τους καλούς, όταν όλοι ξέρουμε -όσοι είμαστε εδώ-τι ακριβώς συνέβη στην Αναθεώρηση του 2001. Το τονίζω, λοιπόν, για να μην παρεξηγηθώ. Αναθεώρηση ναι, αμέσως μετά τον Ιούνιο του 2013.

Όμως, το 2001 έγινε μια σημαντική τομή. Μην το λησμονάμε, μην το παραγνωρίζουμε, μην υποτιμάμε τη δουλειά, την οποία κάναμε εδώ την εποχή εκείνη όλοι μαζί ή, τουλάχιστον, οι περισσότεροι.

Έρχομαι σε ένα δεύτερο το οποίο αφορά την ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του Συντάγματος. Θα αναφερθώ στο άρθρο 86. Μιλάμε για την αποσβεστική προθεσμία και θεωρούμε ίσως -και έχει θεωρηθεί εν μέρει και από τη δικαιοσύνη- ότι αυτή η αποσβεστική προθεσμία καταλαμβάνει τα περισσότερα από τα αδικήματα για τα οποία ένας Υπουργός ή Υφυπουργός μπορεί να παραπεμφθεί.

Δεν είναι έτσι, κύριοι συνάδελφοι. Το άρθρο 86 παράγραφος 1 ορίζει ρητώς ότι υπόκεινται στη σύντομη αυτήν αποσβεστική προθεσμία -που τονίζω δεν είναι παραγραφή, για να μην υπάρχει παρεξήγηση- μόνο τα εγκλήματα τα οποία τελούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Το τι σημαίνει «κατά την άσκηση των καθηκόντων» το κρίνει και η Βουλή, το κρίνει και η Δικαιοσύνη, καθένας στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του.

Επειδή δε πρόκειται για εξαιρετικό δίκαιο για εξαιρετικές διατάξεις, εν μέρει προνομιακές διατάξεις για τους πολιτικούς, οι διατάξεις αυτές πρέπει να ερμηνεύονται στενώς. Αυτή η μέθοδος της ερμηνείας είναι κανόνας τον οποίο αποδέχεται η νομική επιστήμη, σε κάθε κλάδο της επιστήμης και ιδίως στο χώρο του Συνταγματικού Δικαίου. Δηλαδή, εν αμφιβολία πρέπει να θεωρούμε ότι το έγκλημα δεν ετελέσθη κατά την άσκηση των καθηκόντων, άρα δεν συντρέχει η αποσβεστική προθεσμία. Αυτή είναι η σωστή ερμηνεία.

Άρα, λοιπόν, και εμείς και η δικαιοσύνη έχουμε τη δυνατότητα να βγάλουμε από το πλαίσιο της σύντομης αποσβεστικής προθεσμίας εγκλήματα τα οποία δεν τελούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων, υπό τη στενή του όρου έννοια. Ποια είναι τα εγκλήματα αυτά; Είναι αρκετά. Μόνο η μειοψηφία των εγκλημάτων περί την υπηρεσία και άλλων, που αναφέρονται στο νόμο περί ευθύνης Υπουργών, μπαίνουν στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων. Κυρίως εμπίπτει η παράβαση καθήκοντος, κατά το 259 ή η απιστία σχετικά με την υπηρεσία, κατά το άρθρο 256 του Ποινικού Κώδικα.

Όμως, υπάρχουν εγκλήματα τα οποία σαφώς και δεν εμπίπτουν στην άσκηση των καθηκόντων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, που το έχει δεχθεί και η νομολογία, είναι το έγκλημα που αφορά το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Γι’ αυτό δεν υπάρχει αποσβεστική προθεσμία, γιατί δεν ετελέσθη κατά την άσκηση των καθηκόντων.

Επομένως η δικαιοσύνη μπορεί να κάνει τη δουλειά της και εμείς το ίδιο, στέλνοντας στη δικαιοσύνη όλα τα εκτός καθηκόντων εγκλήματα. Και θα τη βοηθούσαμε, αν η Βουλή, γεγωνυία τη φωνή και όσο το δυνατόν ομόφωνα, αποδεχόταν αυτήν την άποψη. Όχι ότι τη δεσμεύουμε -η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη-αλλά όταν έχει από τη Βουλή την ελευθερία να ερμηνεύσει έτσι τις διατάξεις, τη διευκολύνουμε.

Θέλω να τονίσω, για να μην καταναλώνω περισσότερο το χρόνο σας, ότι και το έγκλημα της παθητικής δωροδοκίας, κατά το άρθρο 235 του Ποινικού Κώδικα, ανήκει στα εγκλήματα εκείνα τα οποία δεν καλύπτονται από το πλαίσιο άσκησης καθηκόντων. Δεν είναι κατά την άσκηση των καθηκόντων με τη στενή ερμηνεία την οποία σας πρότεινα. Και αυτό γιατί; Αν κοιτάξετε και οι μη νομικοί το άρθρο 235, θα δείτε ότι λέει το εξής: «Υπάλληλος ο οποίος κατά παράβαση καθήκοντος κ.λπ.». Προϋποθέτει το ίδιο το άρθρο 235 πρώτα την παράβαση καθήκοντος, κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, που είναι το κύριο έγκλημα, το οποίο, βέβαια, καταλαμβάνεται από την αποσβεστική προθεσμία. Αλλά η δωροδοκία κατά την ίδια διατύπωση του Ποινικού μας Κώδικα, όπως οριοθετείται η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος από τον ίδιο τον Ποινικό μας Κώδικα, είναι έγκλημα παράγωγο, κατά κάποιο τρόπο, της παράβασης καθήκοντος. Δεν είναι κατά την άσκηση των καθηκόντων. Εκμεταλλεύτηκε κάποιος την άσκηση των καθηκόντων για να δωροδοκηθεί.

Αυτό σημαίνει ότι δεν εμπίπτει στο πλαίσιο άσκησης καθηκόντων, επομένως δεν εμπίπτει και στην αποσβεστική προθεσμία την οποία καθιερώνει το άρθρο 86 του Συντάγματος. Μέχρι τώρα η νομολογία σ’ αυτό το θέμα -που δεν έχει αποκρυσταλλωθεί γιατί είναι πρόσφατη- δεν το έχει δεχθεί αυτό.

Όμως, είναι ανάγκη στη Βουλή να ακουσθεί αυτή η άποψη και να την αποδεχθούμε. Πιστεύω ότι η δικαιοσύνη έχει κάθε λόγο και εκείνη να ερμηνεύσει στενώς το άρθρο 86 και να βγάλει από την αποσβεστική προθεσμία ό,τι μπορεί να βγάλει και να πάρει επάνω της εκείνη τη δυνατότητα να ελέγξει ό,τι πρέπει να ελέγξει. Γιατί από τώρα να μην κάνουμε τέτοια βήματα μέχρι να φθάσουμε στην αναθεώρηση; Γιατί να μην της δώσουμε τη δυνατότητα αυτή με μια σωστή, αποδεκτή εδώ και χρόνια, ερμηνεία των σχετικών διατάξεων;

Γι’ αυτό σας λέω ότι και το θέμα της παθητικής δωροδοκίας είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπισθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Δηλαδή, δεν το εντάσσουμε στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων, δεν υπάρχει η σύντομη αποσβεστική προθεσμία για την οποία μιλάμε και, επομένως, η δικαιοσύνη μπορεί να πράξει γι’ αυτό ό,τι κάνει και για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Νομίζω, κύριε Υπουργέ -ο προκάτοχός σας ο κ. Καστανίδης το είχε υπονοήσει, αν δεν κάνω λάθος και η δική σας θέση, όταν κάποτε είχαμε μιλήσει σε άλλο forum, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, ήταν προς αυτήν την κατεύθυνση- ότι πρέπει και από πλευράς Κυβέρνησης και από πλευράς Βουλής να υπάρξει αυτό το μήνυμα προς τη δικαιοσύνη, της οποίας -το τονίζω- σεβόμαστε απολύτως την ανεξαρτησία. Αλλά ως Βουλή έχουμε τη δυνατότητα και το χρέος να ερμηνεύουμε τις διατάξεις του Συντάγματος με τον τρόπο που η Βουλή οφείλει να τις ερμηνεύει σε αυτούς τους κρίσιμους, δύσκολους καιρούς και για τον Τόπο και για την κοινωνία μας.

Ευχαριστώ.

Ευχαριστώ και για την ανοχή, κύριε Πρόεδρε, ως προς το χρόνο.

………………

 


[1] Σελ. 13112, http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20110701.pdf