Αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πιο αξιόπιστες στοιχηματικες εταιριες στον κόσμο τότε μπορείτε να διαβάσετε τις πιο έγκυρες αξιολογήσεις για εταιριες στοιχηματων με πολλές πληροφορίες για υπηρεσίες και τα στοιχηματικά μπόνους εγγραφής που δίνουν. Δείτε τη σελίδα και συλλέξτε τις δυνατές γνώσεις για να επιβιώσετε στο χώρο του διαδικτυακού παιχνιδιού.














Άρθρα

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΩΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΡΙΣΗΣ
Η διαχρονική επικαιρότητα της κεϋνσιανής σκέψης
(στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» της 30/8/2012)


          Την ώρα που ο εφιάλτης της ύφεσης –μ’ αιχμή του δόρατος το πιο «γνήσιο τέκνο της», την ανεργία- χτυπάει, ολοένα και πιο ηχηρά, την πόρτα όλου, σχεδόν, του οικοδομήματος της ευρωζώνης, η συνολική θεώρηση του John Maynard Keynes και των επιγόνων του ως προς την ανάγκη δόμησης, ιδίως για την αντιμετώπιση τέτοιας μορφής κρίσεων, μιας οργανωμένης διορθωτικής παρέμβασης του κράτους στην οικονομία επανέρχεται στην επικαιρότητα αλλά και δικαιώνεται διαχρονικώς.

          Την ίδια ώρα –και e contrario- τεκμηριώνεται, καθημερινώς πια, η καταστροφική επιρροή των θεωριών και των αντίστοιχων πρακτικών του νεοφιλελευθερισμού στην παγκόσμια οικονομία, κυρίως μέσα από την εφαρμογή του «δόγματος» περί της δυνατότητας «αυτορρύθμισης» της οικονομίας της αγοράς.

          Το ζήτημα λοιπόν είναι αν οι, υπό την ευρεία του όρου έννοια, πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης -σαφώς κατώτερες των κρίσιμων περιστάσεων ως τώρα- θ’ αντιληφθούν αυτή την πραγματικότητα. Και, εγκαταλείποντας ή και καταγγέλλοντας τις ανεδαφικές γερμανικές εμμονές, θα διασώσουν το σκάφος της ευρωζώνης από το επικείμενο ναυάγιο, συνεχίζοντας ταυτοχρόνως την προσπάθεια προς την, τελματωμένη τα τελευταία χρόνια, ευρωπαϊκή ενοποίηση.

I.      Σήμερα οι οιωνοί είναι δυσμενείς ως προς το ενδεχόμενο μιας τέτοιας ριζικής αλλαγής τακτικής.  Μολονότι οι φωνές αντίδρασης εναντίον του -γερμανικού τύπου- νεοφιλελευθερισμού πολλαπλασιάζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα μάλιστα και από πολιτικές μεταβολές που αναδεικνύουν ηγέτες prima faciae αποφασισμένους ν’ αμφισβητήσουν την γερμανική επικυριαρχία, η ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική συνεχίζει να ρέπει προς έναν επικίνδυνο κατήφορο:

hello: 30-8-2012. Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΩΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΚΡΙΣΗΣ_στο περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ"

 

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ
Συγκρίσεις και διδάγματα
(Στο ένθετο «Τέχνες & Γράμματα» της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
της Κυριακής 19/8/2012)

           Αργά το βράδυ της περασμένης Κυριακής ξεκίνησα –κάπως αδιάφορα στην αρχή, θάλεγα σχεδόν από ιστορικώς και πολιτισμικώς καθιερωμένη συνήθεια- να παρακολουθώ την τηλεοπτική μετάδοση της τελετής λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.

I.      Μόνο που από το μπαλκόνι της πολυκατοικίας στην –άδεια λόγω δεκαπενταύγουστου και γι’ αυτό ασυνήθιστα «σιωπηλή» -οδό Μιχαλακοπούλου η ματιά μου, παρακάμπτοντας τον τσιμεντένιο όγκο του Hilton, έπεφτε επίμονα στον ιερό βράχο της Ακρόπολης.  Μέσα στην αυγουστιάτικη νύχτα, που τη δρόσιζαν οι «αποβροχάρισσες ανάσες» -κατά Γ. Σεφέρη- ενός ανέμελου μαΐστρου, αναδυόταν, σαν μνημειακή Αφροδίτη, στην κορυφή του βράχου ο Παρθενώνας. Ντυμένος με τη χρυσορόδινη εσθήτα του τεχνητού του φωτός, που το έκαναν ακόμη πιο μυστηριακό λίγα σκόρπια σύννεφα-πλάνητες στον αττικό ουρανό, φαινόταν να στέλνει, κάπως ex cathedra, το δικό του μήνυμα – χαιρετισμό στο σύγχρονο Ολυμπιακό Πνεύμα, το οποίο έχει πια  εμφανώς ξεστρατίσει από τον αρχετυπικό προορισμό του.

II.      Σκεφτόμουν ότι καμιά περιγραφή της ιστορικής μορφής και της ιδέας που εκπροσωπεί διαχρονικώς αυτό το πιο εμβληματικό μνημείο του αρχαίου κόσμου δεν μπορεί να συγκριθεί μ’ εκείνη που μας κληροδότησε ο André Malraux.  Ήταν στις 28 Μαΐου 1959, όταν ο μεγάλος μύστης ιδίως του ευρωπαϊκού πολιτισμού μίλησε, εξ ονόματος της γαλλικής κυβέρνησης, για τη διαχρονική πνευματική ακτινοβολία του Παρθενώνα, με αφορμή την πρώτη φωταγωγία της Ακρόπολης.  Αν ξαναγυρίζω στις σκέψεις εκείνες του Malraux είναι γιατί βρίσκω πως πολλά μπορούν ακόμη να διδάξουν, ιδιαίτερα εμάς τους Έλληνες, όχι μόνο για την αρχέγονη κληρονομιά μας αλλά και για το εθνικό μας χρέος, σήμερα και στα χρόνια που έρχονται.  Και ίσως η σύγκριση των τελετών λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, το 2004 και στο Λονδίνο, το 2012, μπορεί να συμβάλλει στη συναγωγή χρήσιμων  διδαγμάτων προς αυτή την κατεύθυνση.

hello: 19-8-2012. "ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ Συγκρίσεις και διδάγματα" στο ένθετο "Τέχνες και Γράμματα" της εφημερίδας "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" της Κυριακής 19/8/2012

   

ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΟΝ… ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ
Γιατί και πως παρακμάζει το κράτος δικαίου
(Στην εφημερίδα Real News της 19/8/2012)

           Με την καταλυτική αρνητική συμβολή της δεινής οικονομικής κρίσης –αιτία ή άλλοθι, ο χρόνος θα δείξει- το κράτος δικαίου στην Ελλάδα ακολούθησε, ιδίως την τελευταία τριετία, μια διαρκώς επιταχυνόμενη παρακμιακή πορεία.  Μια πορεία που χαρακτηρίζεται από την περιθωριοποίηση της έννομης τάξης ως μέσου επίτευξης της δικαϊκής ειρήνης στο πλαίσιο της ελληνικής κοινωνίας.  Τις δύο πιο αντιπροσωπευτικές -και προδήλως συμπληρωματικές μεταξύ τους- εκδηλώσεις αυτής της ιδιότυπης «α-νομίας» συνθέτουν από τη μια πλευρά η τάση των κρατικών οργάνων, και πρωτίστως εκείνων της εκτελεστικής εξουσίας, να περιφρονούν την αρχή της νομιμότητας.  Και, από την άλλη πλευρά, ο δραματικός πολλαπλασιασμός θυλάκων αντίστασης των πολιτών έναντι του νόμου –υπό την ευρεία του όρου έννοια- κυρίως με τη μορφή συμμετοχής τους στην κρατική διαφθορά και ανάπτυξης συμπεριφορών εντεινόμενης φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής.

          Για ν’ αντιμετωπισθεί αυτή η παρακμιακή πορεία του κράτους δικαίου απαιτείται, όπως είναι φανερό, ν’ αναδειχθούν τα αίτια που την προκαλούν.  Και κατά τη γνώμη μου πρωταρχικό αίτιο είναι το γεγονός πως η ανομία της πολιτικής κοινωνίας είναι εκείνη, η οποία πυροδοτεί την έκνομη συμπεριφορά της κοινωνίας των πολιτών.  Συγκεκριμένα:

I.      Όπως έχει παγιωθεί στη θεωρία και τη νομολογία –ιδίως του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έχουν ποικιλοτρόπως επηρεασθεί από την πρωτοποριακή στον τομέα αυτόν νομολογία του γερμανικού Συνταγματικού Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου- τις βασικές θεσμικές αντηρίδες του κράτους δικαίου συνιστούν:

hello: 19-8-2012 "ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΟΝ...ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ" στην εφημερίδα "REAL NEWS" της Κυριακής 19/8/2012

   

ΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
(στην εφημερίδα Real News της 22/7/2012)

           Ιδίως κατά την παρούσα φάση της δεινής οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη Χώρα παρίσταται, μεταξύ άλλων, εξαιρετικά επιτακτική η ανάγκη αφενός ιδιωτικοποιήσεων.  Ήτοι ευρείας υιοθέτησης μεθόδων και πρακτικών ιδιωτικής οικονομίας και, συνεπώς, ιδιωτικού δικαίου και στο πεδίο συγκεκριμένων δραστηριοτήτων του Δημοσίου.  Και, αφετέρου, αποκρατικοποιήσεων. Ήτοι εκχώρησης σε εκπροσώπους του ιδιωτικού τομέα δράσεων, οι οποίες ανήκαν ως τώρα στο Δημόσιο και τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα.  Όπως όμως είναι ευνόητο κυρίως οι αποκρατικοποιήσεις, ακριβώς επειδή σηματοδοτούν ουσιαστική αποξένωση των κρατικών οργάνων από αρμοδιότητες που σήμερα ασκούν, πρέπει να διεκπεραιωθούν lege artis. Δηλαδή πρωτίστως σύμφωνα με τους κανόνες, τους οποίους θεσπίζουν οι σχετικές διατάξεις του Συντάγματος.

I.            Το ισχύον Σύνταγμα, από πλευράς «θεσμικής ιδεολογίας» ως προς το κοινωνικοοικονομικό γίγνεσθαι, υιοθετεί το πρότυπο του, κευνσιανής προέλευσης, λελογισμένου κρατικού παρεμβατισμού, ο οποίος:

Α. Πρώτον,  δρομολογείται μόνο κατ’ εξαίρεση.  Και ειδικότερα όταν και όπου τούτο απαιτείται προκειμένου να διασφαλισθεί η ομαλή λειτουργία της οικονομίας της αγοράς, εφόσον αυτή έχει  διαταραχθεί ουσιωδώς από στρεβλώσεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.  Χαρακτηριστικές είναι οι διατάξεις του άρθρου 106 παρ. 2 του Συντάγματος, σύμφωνα με τις οποίες «η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας».

hello: 22-7-2012. "ΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ" στην εφημερίδα Real News της Κυριακής 22/7/2012

   

Page 4 of 22