Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις
14-1-2013 Αγόρευση κ. Π. Παυλόπουλου κατά την συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, τροποποιήσεις του ν. 4093/2012, κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Έγκριση των Σχεδίων των Συμβάσεων Τροποποίησης της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ), της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ) και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), με τίτλο «Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης», της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Σύμβαση Διευκόλυνσης Διαχείρισης Υποχρεώσεων ΣΙΤ» και της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ με τίτλο «Διευκόλυνση αποπληρωμής Τόκων Ομολόγων, παροχή εξουσιοδοτήσεων για την Υπογραφή των Συμβάσεων» και άλλες επείγουσες διατάξεις».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): … Ορίστε, κύριε Παυλόπουλε, έχετε το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι βέβαιος ότι εκείνοι που σέβονται τη δημοκρατία -και είναι η συντριπτική πλειοψηφία μέσα σε αυτή την Αίθουσα- εκείνοι που σέβονται το Σύνταγμα και την αποστολή τους, ύστερα από λίγο καιρό, όταν θα ξαναδιαβάζουν τα Πρακτικά και θα θυμούνται χαρακτηρισμούς τους οποίους εξέφεραν μέσα σε αυτήν την Αίθουσα, θα λυπούνται γιατί έγιναν αυτά τα πράγματα. Πρωτόγνωρα πράγματα που δεν βοηθούν καθόλου ούτε τη Βουλή ούτε τη δημοκρατία! Και σας το λέω με το χέρι στην καρδιά, όπως το αισθάνομαι. Όταν μία κοινωνία ζει την έκρηξη που ζει σήμερα, όταν ένας λαός έχει να αντιμετωπίσει αυτήν την κρίση, πρέπει να μείνουν κάποιοι θεσμοί όρθιοι. Και όχι για λόγους συμβολισμών μονάχα, αλλά για λόγους ουσίας.
Και η Αντιπολίτευση πρέπει να ξέρει ότι είναι πολύ πιο αξιόπιστος ο λόγος της, όταν η κριτική γίνεται επί υπαρκτών θεμάτων και με τον τρόπο που πρέπει, παρά όταν γίνεται επί φαντασιώσεων και με φρασεολογίες που δεν ταιριάζουν ούτε στη δημοκρατία ούτε στην ιστορία αυτού του Κοινοβουλίου.
Αυτό το Κοινοβούλιο έχει μεγάλη ιστορία, γιατί έχει διδαχθεί -και πρέπει να έχει διδαχθεί- από διχασμούς, από υπερβολές. Και ξέρουμε όλοι πού οδήγησαν.
Κάποιοι, ελάχιστοι, μέσα στην Αίθουσα -και δεν βρίσκονται εκεί που τώρα κοιτάζω- ίσως αυτό να το επιδιώκουν. Εκεί που κοιτάζω, όμως, σήμερα -και το λέω σαν απλός Βουλευτής και όχι επικαλούμενος άλλες ιδιότητες ή ιεραρχίες χρόνων μέσα στην Αίθουσα- ξέρω καλά ότι είναι η παράταξη, η οποία υπέφερε πολλά σε περιόδους, κατά τις οποίες δεν λειτουργούσε το Κοινοβουλευτικό Πολίτευμα. Γι’ αυτό πρέπει να το υπερασπιζόμαστε και απέναντι στις υπερβολές.
Κι αν φαίνεται ότι κάποια λεκτικά πυροτεχνήματα βοηθούν για να περάσουμε, δήθεν, μηνύματα, ελάτε να καταλάβετε τι αισθάνεται αυτός ο λαός, αυτός ο χειμαζόμενος λαός όταν ακούει ότι η Κυβέρνηση που τον κυβερνάει είναι η «κυβέρνηση Τσολάκογλου» και ότι η Βουλή νομοθετεί πράγματα τα οποία «ξεπουλάνε τον τόπο». Όχι απλώς είναι άδικο. Είναι απαράδεκτο! Και θα σας πω γιατί είναι απαράδεκτο, τελειώνοντας την ομιλία μου. Διότι αυτούς τους χαρακτηρισμούς θα μπορούσα πολύ εύκολα δικανικά να τους αντιστρέψω. Δεν θα το κάνω, όμως, γιατί σας είπα, αισθάνομαι ότι μαζί αγωνιζόμαστε, κάθε ένας από το μετερίζι του. Και όταν υπερβάλλουμε, αυτές οι υπερβολές είναι εκείνες που οδήγησαν πολλές φορές σε διχασμούς, οι οποίοι δεν δικαιολογούνται ούτε από την ιστορία ούτε από τους κοινωνικούς αγώνες.
