Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις

20-6-2011. Αγόρευση κ. Π. Παυλόπουλου κατά την συζήτηση και ψηφοφορία επί της προτάσεως του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την Κυβέρνηση σύμφωνα με τα άρθρα 84 του Συντάγματος και 141 του Κανονισμού της Βουλής.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αιωνία η μνήμη του συναδέλφου, φίλου Άγγελου Τζέκη! Αυτού του ευπατρίδη του κοινοβουλευτισμού, που μπορεί να μας χώριζαν πολλές πολιτικές διαφορές, πάντως μας έμαθε τη συμπόρευση στους κοινούς αγώνες για την αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας μέσα σε αυτό το Κοινοβούλιο, αυτές τις κρίσιμες ώρες. Πέρα από τη μνήμη του, ας θυμόμαστε και το παράδειγμά του.

Κύριοι της Κυβέρνησης, ζητάτε ψήφο εμπιστοσύνης, την οποία δεν πρόκειται να σας δώσουμε από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, όπως εξήγησε χθες ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο κ. Σαμαράς. Και αυτό δεν γίνεται τόσο για λόγους κοινοβουλευτικής τάξης, επειδή στο πλαίσιο του κοινοβουλευτισμού είθισται, λόγω του ελεγκτικού της ρόλου η Αντιπολίτευση -και ιδίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση- να αρνείται ψήφο εμπιστοσύνης.

Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, η άρνησή μας εκφράζεται για λόγους εθνικής και ιστορικής ευθύνης. Το «όχι» σε αυτήν την Κυβέρνηση ύστερα από τον τελευταίο ανασχηματισμό είναι πράξη εθνικής ευθύνης μήπως και η Κυβέρνηση αυτή αφυπνισθεί και μήπως αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να συνεχίσει προς την κατεύθυνση που έχει επιλέξει οδηγώντας τον τόπο στην καταστροφή. Ας επιλέξει τη μόνη λύση που σε κάθε δημοκρατία υπάρχει, το δρόμο των εκλογών για να μιλήσει ο ελληνικός λαός. Και εξηγώ γιατί αυτό το «όχι».

Ζητάτε ψήφο εμπιστοσύνης. Από ποιόν; Από τη Βουλή. Ζητήστε τη από τους Βουλευτές της Συμπολίτευσης, όχι από εμάς. Διότι, είναι γνωστό πρώτα-πρώτα ότι έχετε χάσει την εμπιστοσύνη του λαού. Το βλέπετε. Θα χρησιμοποιήσω μια χαρακτηριστική φράση δικού σας Βουλευτή, ο οποίος μετά τον ανασχηματισμό μάλιστα έγινε και Υφυπουργός. «Το κατόρθωμά σας…» είχε πει στον κοινοβουλευτικό τομέα του ΠΑΣΟΚ, προς την Κυβέρνηση «…είναι ότι αδειάσατε τα ταμεία και γεμίσατε τις πλατείες»! Αυτός ο λαός που διαμαρτύρεται είναι ένας λαός, ο οποίος έχει αποσύρει την εμπιστοσύνη από την Κυβέρνηση, την οποία εξέλεξε με μεγάλη πλειοψηφία πριν από ενάμιση χρόνο. Αφού δεν έχετε την εμπιστοσύνη του κόσμου, πώς ζητάτε την εμπιστοσύνη την Αντιπολίτευσης;

Δεύτερον, δεν έχετε την εμπιστοσύνη των Βουλευτών σας. Είναι γνωστό αυτό. Κοιτάξτε τι λέγατε πριν από λίγες μέρες. Και μη νομίζετε ότι, επειδή έγινε αυτός ο ανασχηματισμός και τέθηκαν τα εκβιαστικά διλήμματα και επιτεύχθηκε αυτή η «πολιτική οξυγονοκόλληση», έχετε την εμπιστοσύνη ακόμα και των Βουλευτών σας. Δεν έχετε παρά να θυμηθείτε τι ελέχθη τις τελευταίες μέρες για να καταλάβετε πως ούτε και οι ίδιοι σας πιστεύουν. Όταν οι Βουλευτές σας δεν σας πιστεύουν, ζητάτε την εμπιστοσύνη της Αντιπολίτευσης και ιδίως της Αξιωματικής; Χρέος μας είναι, λοιπόν, αποτυπώνοντας αυτήν την έλλειψη εμπιστοσύνης, να σας πούμε «όχι», μήπως και αφυπνιστείτε και μήπως αφού δεν μπορείτε να ακολουθήσετε άλλο δρόμο, όπως επιβάλλεται από το εθνικό συμφέρον, οδηγήσετε τον τόπο σε εκλογές, καθώς είπα.

Μιας και ζητάτε ψήφο εμπιστοσύνης, θα έλεγα μάλιστα ότι εμείς κάνουμε το αντίστροφο μέσα από το θεσμικό ρόλο που μας ανήκει: Μετατρέπουμε, είτε το θέλετε είτε όχι -σε θεσμικό επίπεδο βεβαίως δεν μπορεί να γίνει αυτό, μπορεί όμως σε επίπεδο πολιτικού λόγου- αυτή την πρόταση εμπιστοσύνης που κάνατε, σε πρόταση μομφής, πρόταση δυσπιστίας από την πλευρά μας και πάλι για λόγους εθνικού χρέους. Γιατί στο πολιτικό DΝΑ του ΠΑΣΟΚ η λέξη «εμπιστοσύνη» δεν υπάρχει. Δεν υπήρχε ποτέ. Αλλά ιδίως δεν υπάρχει ύστερα από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009.

Και γιατί δεν υπάρχει αυτή η εμπιστοσύνη; Πρώτον, διότι εξελέγητε εξαπατώντας τον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό οι άνθρωποι είναι στους δρόμους. Τους υποσχεθήκατε εν γνώσει σας πράγματα που δεν μπορούσαν να γίνουν, το «λεφτά υπάρχουν». Και μην γυρίσετε να μας πείτε το ίδιο παραμύθι ότι δεν ξέρατε. Ξέρατε και πολύ καλά ότι λεφτά δεν υπήρχαν. Το ξέρατε, γιατί είχε τονισθεί από τον τότε Πρωθυπουργό, τον κ. Κώστα Καραμανλή, προ των εκλογών. Το ξέρατε, γιατί σας το είχε επισημάνει ο κ. Αλμούνια στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, με τον οποίο σας έλεγε ότι συζητά ο κ. Παπανδρέου. Σας το είχε πει ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Το ξέρατε. Και αποδεικνύεται και από το εξής: Ο κ. Καραμανλής αμέσως μετά τις εκλογές, εδώ, στις 17 Οκτωβρίου, στις προγραμματικές δηλώσεις, μιλώντας ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και απαντώντας στον κ. Παπανδρέου -εδώ είναι τα Πρακτικά της Βουλής- επισήμανε: «Είπες ό,τι είπες πριν από τις εκλογές. Τέλειωνε. Πάρε μέτρα». Σας το είπε και η κ. Παπανδρέου -και κάνετε πως το ξεχνάτε- ότι στον Υπουργό Οικονομικών μέχρι πρότινος, τον κ. Παπακωνσταντίνου, έλεγε: «Πρέπει να πάρετε μέτρα. Ξεχάστε το “λεφτά υπάρχουν”». Και αυτός «την κοιτούσε σαν UFO!»

Εν γνώσει σας, λοιπόν, εξαπατήσατε τον ελληνικό λαό. Και κάνετε ως Κυβέρνηση το αντίθετο από αυτό, για το οποίο εξελέγητε. Πού είναι, λοιπόν, η εμπιστοσύνη που ζητάτε να σας δώσουμε; Εσείς, που έχετε μέσα στο πολιτικό σας DΝΑ την έλλειψη εμπιστοσύνης μέσα από την πολιτική απάτη που διαπράξατε σε βάρος του ελληνικού λαού;

Αυτή, όμως, η έλλειψη εμπιστοσύνης και η ανειλικρίνεια συνεχίζεται. Γνωρίζατε ότι έπρεπε να πάρετε μέτρα. Δεν το κάνατε. Αφήσατε τη χώρα να γίνει «το τέλειο θύμα» της βουλιμίας των αγορών. Την αφήσατε αθωράκιστη. Και κάνατε και κάτι άλλο που, είτε θέλετε είτε όχι, θα μείνει. Δεν ακούω πολλοί να το τονίζουν, αλλά είναι μια αλήθεια: Αυξήσατε το έλλειμμα τέσσερις ολόκληρες μονάδες μέσα σε τρεις μήνες -9,5 δισεκατομμύρια ευρώ- επειδή δεν εισπράξατε αυτά που έπρεπε να εισπραχθούν και κάνατε αλόγιστες παροχές μέχρι να πάρετε χαμπάρι πού οδηγείται ο τόπος. Το 15% του ελλείμματος του 2009 είναι πλασματικό, γιατί οι τέσσερις μονάδες οφείλονται σε εσάς. Και αυτό που δήθεν μειώσατε -που ούτε αυτό δεν μειώσατε- είναι αυτό το έλλειμμα που δημιουργήσατε εσείς οι ίδιοι. Μας παριστάνετε κατόρθωμα ότι μειώσατε -αν μειώσατε- το έλλειμμα που εσείς δημιουργήσατε σε τρεις μήνες. Μετατρέψατε ένα απόλυτα διαχειρίσιμο θέμα ελλείμματος σε θέμα δημόσιου δανεισμού και δημόσιου χρέους. Εδώ ήταν όλοι εκείνοι που σας έλεγαν «πάρτε μέτρα, φέρτε ένα φορολογικό νομοσχέδιο». Ο κ. Απόστολος Κακλαμάνης ήταν εδώ και εκλιπαρούσε την εποχή εκείνη, που διαγωνίζονταν ο κ. Παπουτσής με τον κ. Παπακωνσταντίνου ποιοι θα πάρουν χρήματα μέσα από παροχές και σας έλεγε: «Θα φέρετε κανένα φορολογικό νομοσχέδιο;». Έτσι οδηγήσατε τον τόπο εκεί που τον οδηγήσατε.
....
Ήρθε η ώρα του μνημονίου. Οδηγήσατε τον τόπο στο μνημόνιο, χωρίς να διαπραγματευθείτε. Και τι είναι αυτά που ακούσαμε εδώ χθες; Άκουσον-άκουσον! Είπε ο κ. Παπανδρέου: «Έπεσε έξω η τρόικα. Άλλα μας είχε προβλέψει και άλλα έγιναν»! Μα, την πολιτική τη συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου. Και την πολιτική, η οποία είναι πολιτική του μνημονίου, την διαμόρφωσε ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου και η Κυβέρνησή του.

Είμαστε σοβαροί, κυρία Υπουργέ, μιας και εκπροσωπείτε την Κυβέρνηση, να λέει ο Πρωθυπουργός της χώρας ότι παραπλανήθηκε από τις προβλέψεις της τρόικας; Τι είναι η Κυβέρνηση της Ελλάδας; Τι είναι ο κ. Παπανδρέου; Ο άνθρωπος που παρασύρθηκε; Ο ανήλικος, ο οποίος παρασύρθηκε από τον κηδεμόνα του; Ή η παιδούλα, η οποία παρασύρθηκε από τους νοικοκύρηδες του σπιτιού;

Είναι ντροπή να λέγονται αυτά τα πράγματα στο Κοινοβούλιο, ότι ολόκληρος Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του δεν είχαν καταλάβει πού οδηγούσαν τη χώρα και παραπλανήθηκαν από τις προβλέψεις της τρόικας! Αυτή είναι η υπευθυνότητά σας! Και μας ζητάτε σε αυτήν την πορεία να σας δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης. Δεν την έχετε, λοιπόν. Και δεν την έχετε πολλώ μάλλον όταν τορπιλίσατε ακόμη και κάθε προσπάθεια που μπορούσε να γίνει, για να υπάρξει τώρα μια υπεύθυνη κυβέρνηση να σώσει τον τόπο. Γιατί στο DΝΑ σας την έννοια της συναίνεσης δεν την έχετε, δεν την ξέρετε. Ως αντιπολίτευση, υιοθετούσατε μια στείρα άρνηση. Δεν συναινέσατε σε τίποτα. Δεν συμφωνήσατε σε τίποτα. Ως Κυβέρνηση, μας φέρατε προ τετελεσμένων γεγονότων, όλη τη Βουλή. Πρώτα διαμορφώνατε τα μνημόνια και τα παραμνημόνια και μετά ζητούσατε τη συναίνεσή μας. Δηλαδή να μοιραστούμε την ευθύνη! Και σε αυτή την περίπτωση, που έγινε η συζήτηση με τον κ. Σαμαρά, ρίξατε σε ένα δήθεν πολιτικό κους-κους το γεγονός ότι δεν έγινε η κυβέρνηση σωτηρίας, όταν εσείς οι ίδιοι ομολογήσατε ότι ο κ. Παπανδρέου με το που είπε ότι μπορεί να αποχωρήσει και από Πρωθυπουργός πέσατε όλοι επάνω, τουλάχιστον τα κυβερνητικά στελέχη, να του πείτε «πού αφήνεις το ΠΑΣΟΚ;». Το κόλλημα σε μια καρέκλα. Η αίσθηση της εξουσίας.

Είναι δυνατόν κάτω από αυτές τις συνθήκες να ζητάτε ψήφο εμπιστοσύνης; Πραγματικά, δεν έχετε καταλάβει πού βρίσκεται ο τόπος αυτήν τη στιγμή. Τον οδηγείτε στην καταστροφή με δική σας ευθύνη. Σε αυτόν τον δρόμο δεν θα σας ακολουθήσουμε.
Μια τελευταία φράση.
…
Οφείλει να εξηγήσει και κάτι άλλο ο κύριος Πρωθυπουργός που ειπώθηκε χθες και πέρασε, χωρίς να το συζητήσουμε και να δούμε τι εννοούσε:
Χθες ο κ. Παπανδρέου υπονόησε, κυρία Υπουργέ, ούτε λίγο ούτε πολύ ότι θα γίνει -λέει- δημοψήφισμα. Και μάλιστα, επικαλέστηκε την παρέμβαση και της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, στην οποία έχω την τιμή να ανήκω, για να γίνει δημοψήφισμα επί συνταγματικών αλλαγών. Τι εννοούσε με αυτό; Αν εννοούσε ότι θα παρακάμψουμε το άρθρο 110 του Συντάγματος, που ορίζει πώς γίνεται η Αναθεώρηση και θα επιχειρήσουμε Αναθεώρηση μέσω δημοψηφίσματος, να ξέρει ο κ. Παπανδρέου -και ας ρωτήσει κανένα συνταγματολόγο από αυτούς που έχει κι έχετε και καλούς συνταγματολόγους- ότι αυτό δεν γίνεται και ότι αυτό αποτελεί ένα πραγματικό πραξικόπημα γιατί παραβιάζεται το άρθρο 110, που είναι μάλιστα διάταξη μη αναθεωρητέα. Αν εννοούσε ότι θα κάνει δημοψήφισμα για να ξεκινήσει μετά η διαδικασία της Αναθεώρησης, το 2013, πρέπει να ξέρει ότι κανένα δημοψήφισμα αυτού του είδους, που δεν είναι καν νομοθετικό -και δεν μπορεί να είναι νομοθετικό- δεν είναι δεσμευτικό. Απλώς και μόνο, δηλαδή, χρησιμοποιεί ακόμα και τους θεσμούς για να αντιμετωπίσει την πολιτική του αμηχανία.

Για όλους αυτούς τους λόγους, για λόγους εθνικού χρέους, λέμε «όχι» σε αυτή την πρόταση. Και αν πραγματικά δεν είστε σε θέση να καταλάβετε πού οδηγείτε τον τόπο, ακολουθήστε τη μόνη λύση που ταιριάζει στη δημοκρατία: Οδηγήστε τον τόπο σε εκλογές, προκειμένου να αποφανθεί ο ελληνικός λαός για τη μοίρα του.

Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.

[1] Σελ. 12324,  http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20110516.pdf