Αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πιο αξιόπιστες στοιχηματικες εταιριες στον κόσμο τότε μπορείτε να διαβάσετε τις πιο έγκυρες αξιολογήσεις για εταιριες στοιχηματων με πολλές πληροφορίες για υπηρεσίες και τα στοιχηματικά μπόνους εγγραφής που δίνουν. Δείτε τη σελίδα και συλλέξτε τις δυνατές γνώσεις για να επιβιώσετε στο χώρο του διαδικτυακού παιχνιδιού.














ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
στο "Parapolitika.gr"
(http://www.parapolitika.gr/ArticleDetails/tabid/63/ArticleID/286940/Default.aspx) 

Τριάντα χρόνια μετά την τραγωδία της ισοπέδωσης της δημόσιας διοίκησης, το 1982, από την Κυβέρνηση Α. Παπανδρέου, αυτή τη φορά η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου επανέρχεται «δριμύτερη» για να επιφέρει το τελειωτικό χτύπημα, με το σχέδιο νόμου «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015» που συζητείται στη Βουλή.  Ένα χτύπημα το οποίο αποτελείται από ένα εκρηκτικό μίγμα αναξιοκρατίας, γραφειοκρατίας και αντισυνταγματικότητας.
Παραθέτω ορισμένα δείγματα γραφής αυτής της πολιτικώς ανεύθυνης νομοθετικής πρωτοβουλίας:

Ι. Η «Κινητικότητα» του άρθρου 5, που θεσπίζεται ύστερα από την πλήρη αποδιοργάνωση του προ του 2009 ορθολογικώς οργανωμένου καθεστώτος των μετατάξεων και προκειμένου να θεσμοθετηθεί εκ πλαγίου η εφαρμογή γενικευμένων αναγκαστικών μετατάξεων, στηρίζεται σε μια σειρά από αυθαίρετες αποφάσεις, οι οποίες σπέρνουν την αβεβαιότητα σε κάθε δημόσιο υπάλληλο.  Και τούτο διότι δεν θα γνωρίζει πού και για πόσο θα βρίσκεται, περιπλανώμενος, σε διάφορες υπηρεσίες, πιθανότατα εντελώς εκτός του αντικειμένου για το οποίο προσλήφθηκε.

ΙΙ. Το Βαθμολόγιο και η εν γένει εξέλιξη των δημόσιων υπαλλήλων (άρθρα 6-11) στιγματίζεται από προσχηματικά και επίσης αυθαίρετα κριτήρια, τα οποία οδηγούν σε αποφάσεις του είδους «ό,τι θέλει ο κ. Υπουργός»!  Εκείνο δε που δείχνει την πρωτοφανή προχειρότητα των ως άνω διατάξεων είναι ότι καταργούν, κατ’ αποτέλεσμα, τη νομοθεσία Ραγκούση για τους προϊσταμένους των οργανικών μονάδων πριν καν εφαρμοσθεί! Πραγματική αποκαθήλωση του «μεταρρυθμιστή» κ. Ραγκούση από τους επιγόνους του…

ΙΙΙ. Κορωνίδα της προχειρότητας και της αντισυνταγματικότητας είναι οι ρυθμίσεις των άρθρων 12 επ., περί «ενιαίου μισθολογίου».  Πρόκειται για μια οριζόντια οικονομική καρατόμηση των δημόσιων υπαλλήλων, δίχως ίχνος ουσιαστικής αξιολόγησης της ειδικότητάς τους και της αποδοτικότητάς τους.  Κατ’ ουσίαν το μισθολόγιο αυτό έγινε με μόνο σκοπό το «στύψιμο» των αποδοχών των δημόσιων υπαλλήλων για την επίτευξη των στόχων του Μεσοπρόθεσμου, αφού προηγουμένως η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου απέτυχε οικτρά να περιστείλει διαφορετικά τις δαπάνες.  Με άλλες λέξεις αφού συνεχίζει να κατασπαταλά εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ με διόγκωση του κυβερνητικού σχήματος και προσλήψεις, κάνει επιδρομή στο εισόδημα των δημόσιων υπαλλήλων!!

IV. Για τους ίδιους λόγους θεσμοθετεί μια «εργασιακή εφεδρεία» (άρθρο 33), ως προς την οποία ισχύει το «βρέχει επί δικαίους και αδίκους».  Και εδώ από τη μια πλευρά κατασπαταλά, όπως τόνισα, πολύτιμο χρήμα και, από την άλλη, απολύει δημόσιους υπαλλήλους!  Πέραν τούτου, η χωρίς οιαδήποτε μελέτη αξιολόγησης  -με παραπομπή σε προεδρικό διάταγμα εντελώς αορίστου περιεχομένου- απόλυση δημόσιων υπαλλήλων μέσω εφεδρείας, εκτός της κραυγαλέας αντισυνταγματικότητας, στερεί τη δημόσια διοίκηση από ένα πολύτιμο έμψυχο δυναμικό με τεράστια εμπειρία και επιτείνει τη διάλυσή της.

V. Τέλος, η κατ’ αποτέλεσμα κατάλυση της συλλογικής αυτονομίας (ήτοι των συλλογικών διαπραγματεύσεων), δια του άρθρου 37, όχι μόνο πλήττει καιρίως το κοινωνικό κράτος στον ιδιωτικό τομέα και είναι καταφανέστατα αντισυνταγματική (λόγω παραβίασης του άρθρου 22 του Συντάγματος), αλλά δείχνει και το πραγματικό πρόσωπο της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.  Ειδικότερα οι διατάξεις αυτές έρχονται σε πρόδηλη αντίθεση και με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αφού παραβιάζουν ευθέως πλειάδα Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας αλλά και το άρθρο 1 του Πρώτο Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.  Τούτο σημαίνει ότι η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ουδόλως διαπραγματεύθηκε το θέμα αυτό με τη Τρόικα.  Ούτε, άρα, η Τρόικα το ζήτησε.  Διότι αν η Τρόικα το είχε ζητήσει, η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου θα μπορούσε απλώς ν’ αντιτείνει ότι κάτι τέτοιο η Τρόικα δεν θα μπορούσε να το απαιτήσει, αφού παραβιάζει προδήλως το ευρωπαϊκό δίκαιο, άρα το δίκαιο που διέπει τις ίδιες τις αρμοδιότητες της Τρόικας!!  Με απλές λέξεις η κατ’ αποτέλεσμα κατάλυση της συλλογικής αυτονομίας μέσω του άρθρου 37 του σχεδίου νόμου και η επιδρομή στο εισόδημα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα βαρύνει αποκλειστικώς την Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου.

Το ότι όλο το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου είναι από «έπεα πτερόεντα» ως πρωτόγνωρο γονατογράφημα καθώς και το ότι ούτε η ίδια η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου θεωρεί εφικτή την εφαρμογή του, συνάγεται απροκαλύπτως και από τούτο: Ό,τι και αν επιχειρεί να ρυθμίσει το σχέδιο νόμου μπορεί ν’ αλλάξει, εν μια νυκτί, ως την 31/12/2013!!  Όλο το σχέδιο νόμου είναι μια κίνηση απελπισίας της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να εξασφαλίσει την 6η δόση.  Και στο βωμό της απελπισίας αυτής θυσιάζει ασυστόλως τη δημόσια διοίκηση και τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά και τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα. Οι «επιλογές» αυτές είναι δικές της και όχι απαιτήσεις της Τρόικας.  Άρα η όλη ευθύνη είναι δική της και για την ισοπέδωση της δημόσιας διοίκησης και για το θεσμικό και μισθολογικό σφαγιασμό των υπαλλήλων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. 

Το μόνο παρήγορο είναι ότι, κατ’ αποτέλεσμα, η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δεν θα καταφέρει να οδηγήσει σε πέρας αυτό το θεσμικό και οικονομικό ανοσιούργημα.  Πρώτον, διότι σε λίγους μήνες θα έχει αποδράσει, μέσω δημοψηφίσματος και εκλογών.  Και, δεύτερον –και εν πάση περιπτώσει- διότι υπάρχει Δικαιοσύνη στην Ελλάδα.  Η οποία, μέσω της προσωρινής και οριστικής δικαστικής προστασίας που εγγυάται το Σύνταγμα (άρθρο 20 παρ. 1), θα προστατεύσει όλους εκείνους που στοχοποιεί με ιταμό τρόπο η ανευθυνότητα της καταρρέουσας, υπό τη λαϊκή κατακραυγή,  Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.