Αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πιο αξιόπιστες στοιχηματικες εταιριες στον κόσμο τότε μπορείτε να διαβάσετε τις πιο έγκυρες αξιολογήσεις για εταιριες στοιχηματων με πολλές πληροφορίες για υπηρεσίες και τα στοιχηματικά μπόνους εγγραφής που δίνουν. Δείτε τη σελίδα και συλλέξτε τις δυνατές γνώσεις για να επιβιώσετε στο χώρο του διαδικτυακού παιχνιδιού.














Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις

16-05-2011. Αγόρευση κ. Π. Παυλόπουλου κατά τη συζήτηση και ψήφιση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 76 του Συντάγματος, της πρότασης του Προέδρου της Βουλής «Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό).

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου δίνετε το λόγο κατ’ οικονομία, γιατί υπερψηφίζοντας τις σχετικές διατάξεις, δεν θα είχα τη δυνατότητα να εκφράσω αυτά που θέλω να πω, τα οποία όμως δεν έχουν την έννοια αντίρρησης.

Θέλω να θέσω ένα διαδικαστικό ζήτημα, που είναι και θέμα αρχής ως προς τον τρόπο με τον οποίο επιχειρούμε και αυτήν τη φορά, την αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής.

Κύριε Πρόεδρε, για χρόνια ολόκληρα ξέρουμε όλοι ότι η βασική παράμετρος της αυτονομίας της Βουλής, η οποία κατοχυρώνεται συνταγματικώς, είναι ότι η Βουλή είναι εκείνη η οποία καθορίζει πότε και πώς θα αλλάξει τον Κανονισμό της.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια -και είναι τουλάχιστον η τρίτη φορά που το αντιμετωπίζουμε αυτό- έχει ακολουθηθεί μια άλλη οδός. Έρχεται η εκτελεστική εξουσία, στην προκειμένη περίπτωση ο ν. 3961/2011, η οποία και καθορίζει ποιο είναι το περιεχόμενο της αλλαγής του Κανονισμού. Έτσι βρισκόμαστε εδώ με δέσμια αρμοδιότητα.

 

Γι’ αυτό βλέπετε ότι ο Κανονισμός στο άρθρο 1 -και ορθώς-με την απόλυτη ελευθερία της Βουλής, έρχεται και αλλάζει τις διατάξεις που αφορούν την Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων και την θωρακίζει με περισσότερες αρμοδιότητες οιονεί ανακριτικού χαρακτήρα. Εκεί η Βουλή το αποφασίζει μόνη της. Στα υπόλοιπα, στα άρθρα 2 και 3, στην ουσία ακολουθούμε αυτά που ψηφίσαμε εδώ -και το είχαμε επισημάνει και τότε- στο ν. 3961. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Και μη μου πει κανείς ότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.

Όταν είχα την τιμή να εισηγηθώ εδώ το νόμο για την αλλαγή της ΕΥΠ -την οποία έχουμε υπαγάγει στον κοινοβουλευτικό έλεγχο- στην αιτιολογική έκθεση είχαμε πει ότι πρέπει να γίνει αυτό και η Βουλή να το αποφασίσει. Όπερ και εγένετο! Δεν το είπε ο νόμος. Ο Κανονισμός το είπε.

Με τον κ. Δένδια το καλοκαίρι -ο κ. Κακλαμάνης το θυμάται, γιατί ήταν μέλος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, όπως νομίζω και εσείς, κύριε Πρόεδρε- είχαμε φέρει νομοσχέδιο αντίστοιχο μ' αυτό που ψηφίσαμε στη συνέχεια -γιατί η συζήτηση είχε αρχίσει τότε- το οποίο δεν πρόλαβε να κατατεθεί στην Ολομέλεια. Θα καταθέσω στη Βουλή το κείμενο που αποδεικνύει ότι ήταν ένα κομμάτι με διατάξεις για την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, ενώ σε ό,τι αφορά την αλλαγή του Κανονισμού, σε αντίστοιχα θέματα όπως αυτά, υπήρχε άλλο σχέδιο που αφορούσε αποκλειστικώς την αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής ως πρόταση προς τον Πρόεδρο, ο οποίος θα το έβλεπε και θα αποφάσιζε ελευθέρως η Βουλή. Το ίδιο θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει και τώρα.

Και ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, τι θα είχαμε εξοικονομήσει μ' αυτό; Θα είχαμε εξοικονομήσει την δυνατότητα να αναπτυχθούν και άλλες απόψεις και ενδεχομένως να έχουμε κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που προβλέπει ο ν. 3961. Διότι, κύριοι συνάδελφοι, τώρα καθιερώνουμε τη δυνατότητα να υπάρχει αυτό το συμβουλευτικό-γνωμοδοτικό συμβούλιο, το οποίο όμως συνιστάται ad hoc και γι’ αυτό προκύπτουν και όλα αυτά τα θέματα για τα οποία μιλάμε.

Για σκεφθείτε αυτό που είχε προταθεί εκείνη την εποχή. Αν είχαμε, δηλαδή, την ελευθερία -και δεν είχε ψηφιστεί ο ν. 3961- να μπορούσε κάθε χρόνο να υπάρχει αυτό το γνωμοδοτικό συμβούλιο, το οποίο θα ορίζεται με τη διαδικασία που προβλέπεται και τώρα, με ενιαύσια θητεία και το οποίο να ασχολείται, ανεξάρτητα από την πρόταση των τριάντα Βουλευτών, με κάθε πρόταση που κάθε δικαστικός λειτουργός στέλνει στη Βουλή για Υπουργό ή Υφυπουργό. Και όταν φτάνει εδώ να επιλαμβάνεται αμέσως και να λέει τη γνώμη του, ώστε να ξέρουν οι Βουλευτές αν αξίζει τον κόπο να πάρουν ή όχι τη σχετική πρωτοβουλία.

Διότι τώρα έρχονται τέτοιου είδους εισαγγελικά αιτήματα, τα οποία παραμένουν -και ξέρουν και ο κ. Κακλαμάνης και ο κ. Σιούφας που έχουν και την προηγούμενη εμπειρία, αλλά και εσείς πια, κύριε Πρόεδρε- και στοιβάζονται και δεν τα αξιολογεί εύκολα κανείς. Ενώ αν υπήρχε αυτό το συμβούλιο με ενιαύσια θητεία και τα αξιολογούσε, θα μπορούσε να πει τη γνώμη του για το αν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί μ' αυτό η Βουλή ή να μην ασχοληθεί. Τώρα και να θέλαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε ...

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Υπάρχει κίνδυνος ακυρότητας σ’ αυτήν την υπόθεση;

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ό,τι κίνδυνος ακυρότητας υπάρχει με το αίτημα των τριάντα Βουλευτών.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν είπα το αντίθετο. Υπάρχει απόφαση.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δεχθήκαμε -και το δέχθηκε όλη η Βουλή- ότι αυτό που κάνουμε είναι στα όρια της συνταγματικότητας. Δεχθήκαμε υπό την πίεση των πραγμάτων -αυτό είναι μια αλήθεια- τη σύσταση του γνωμοδοτικού συμβουλίου.

Και μια τελευταία παρατήρηση, κύριε Πρόεδρε. Επειδή αφορά μια αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής, η οποία αποτελεί όσμωση μεταξύ της εκτελεστικής, της νομοθετικής αλλά ταυτόχρονα και της δικαστικής εξουσίας, παρακαλώ πολύ να μείνει στα Πρακτικά αυτό που ετονίσθη και από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και αυτό που είπαμε οι περισσότεροι συνάδελφοι για την εφαρμογή του άρθρου 86 του Συντάγματος. Γιατί πολλά έχουμε πει.

Τονίζω ότι η αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος είναι μεγάλη πρόοδος σε σχέση με αυτά που ίσχυαν προηγουμένως. Θέλω, όμως, να πω το εξής: Τι λέει το άρθρο 86; Λέει ότι ισχύει η αποσβεστική προθεσμία μόνο για τα εγκλήματα των Υπουργών και των Υφυπουργών, τα οποία έχουν τελεστεί κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Όχι επ’ ευκαιρία.

Υπάρχουν τέτοια εγκλήματα. Ήδη η δικαιοσύνη έκανε την πρώτη τομή με το ξέπλυμα του βρόμικου χρήματος. Υπάρχει, όμως, περαιτέρω δυνατότητα και σε ό,τι αφορά τη δωροδοκία.

Μόνον ενδεχομένως -το τονίζω με επιφύλαξη- αλλά πάντως μόνον η παράβαση καθήκοντος και η απιστία είναι τα δύο εγκλήματα, τα οποία μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι τελούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων. Τα άλλα είναι επ’ ευκαιρία.

Το άρθρο 86 η δικαιοσύνη μπορεί και πρέπει να το ερμηνεύσει στενώς, ώστε να μπορέσει…

…να επιληφθεί ευθέως η δικαιοσύνη και να μην ισχύει η αποσβεστική προθεσμία για εγκλήματα, τα οποία τελούνται επ’ ευκαιρία άσκησης των καθηκόντων.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Προκόπης Παυλόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).

 


[1] Σελ. 10634, http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/a08fc2dd-61a9-4a83-b09a-09f4c564609d/es20110513.pdf