ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 11 Απριλίου 2011

Μιλώντας στον Ρ/Σ NET FM 105,8 (εκπομπή των κ.κ. Τ. Σαράντη, Π. Τσούτσια), ο Βουλευτής Α΄Αθηνών Καθηγητής κ. Προκόπης Παυλόπουλος επισήμανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής ως προς το θέμα του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας κ. Παναγιώτη Ψωμιάδη:

«Διευκρινίζω, ευθύς εξ αρχής, ότι κατά την πάγια πρακτική που έχω υιοθετήσει δεν πρόκειται ν’ ασκήσω κριτική στην απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης ως προς την ποινή που επέβαλε στον κ. Π. Ψωμιάδη.  Πάντοτε σέβομαι την, συνταγματικώς βεβαίως, κατοχυρωμένη ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.  Άλλωστε το ζήτημα δεν είναι η απόφαση αυτή αλλά οι διοικητικές συνέπειες που είναι ενδεχόμενο να προκαλέσει σε βάρος του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας κατά την κείμενη νομοθεσία, ήτοι η ενδεχόμενη επιβολή αργίας κατ’ εφαρμογή ιδίως των διατάξεων του άρθρου 236 παρ. 2 του ν. 3852/2010 περί «Καλλικράτη».

Ειδικότερα θεωρώ ότι, υπό τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που οδήγησαν στην έκδοση της απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, τίθεται προφανώς θέμα συνταγματικότητας σε περίπτωση επιβολής μιας τέτοιας διοικητικής κύρωσης σε βάρος του κ. Π. Ψωμιάδη.  Και για να γίνω σαφέστερος:  Είναι προφανές –προκύπτει από την ίδια την δικαστική απόφαση- ότι πρόκειται για πράξη του κ. Π. Ψωμιάδη που δεν προκαλεί μείζονα ηθική και κοινωνική απαξία.  Κάθε άλλο μάλιστα.  Άρα επιβολή μιας σοβαρότατης διοικητικής κύρωσης, όπως η αργία, είναι καταφανώς δυσανάλογη σε σχέση με την ποινική αξιολόγηση της συμπεριφοράς του κ. Π. Ψωμιάδη.  Εδώ, επιπροσθέτως, πρέπει να συνυπολογισθεί και ότι η πράξη του κ. Π. Ψωμιάδη –που εκδόθηκε αφού πήρε προηγουμένως σύμφωνη γνώμη της νομικής του υπηρεσίας- ανάγεται σε προγενέστερα καθήκοντα, ήτοι εκείνα του Νομάρχη, καθώς επίσης και ότι μετά τον «Καλλικράτη» ο εκλεγείς Περιφερειάρχης έχει ευρύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση σε σχέση με το παρελθόν.  Με βάση λοιπόν τα όσα προανέφερα θεωρώ ότι μια τόσο σοβαρή διοικητική κύρωση σε βάρος του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας έρχεται σε αντίθεση προς τον συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 102 του Συντάγματος που κατοχυρώνει, μεταξύ άλλων, θεσμικώς τη νομική φύση των αιρετών Οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του άρθρου 25 παρ. 1 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει την αρχή της αναλογικότητας.

Τονίζω ότι η άποψή μου αυτή στηρίζεται σε καθαρώς συνταγματικά – θεσμικά θεμέλια και ουδόλως έρχεται σε αντίθεση προς την αρχή της νομιμότητας και της διαφάνειας, που πρέπει πρωτίστως να διέπει, πάντοτε και χωρίς εκπτώσεις, την οργάνωση και λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».