ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
του πρώην Υπουργού Εσωτερικών και Βουλευτή Α΄ Αθηνών
Καθηγητή κ. Προκόπη Παυλόπουλου
στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ»
και στον δημοσιογράφο κ. Μάρκο ΜΟΥΖΑΚΗ
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» της 31/12/2011)

Κύριε Παυλόπουλε, σας ρωτάμε και με την ιδιότητά σας ως Καθηγητή του Δημόσιου Δικαίου: Πως αξιολογείτε την αύξηση του ύψους των τεκμηρίων διαβίωσης που αποφάσισε η Κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου;

Πρώτα-πρώτα πρέπει να επισημάνω ότι η ενέργεια αυτή της Κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου εγείρει τεράστιο κοινωνικό ζήτημα.  Αλλά μιας και μου θέτετε το συνταγματικό ζήτημα ξεκινώ μ’ αυτό.  Η εφαρμογή στην πράξη των νέων, «επαχθέστατων», τεκμηρίων διαβίωσης, σε συνδυασμό με τους άλλους φόρους (π.χ. «χαράτσι» για τ’ ακίνητα) καθώς και με την αύξηση τελών και λογαριασμών ΔΕΚΟ, οδηγεί σε μια καταστροφική υπερφορολόγηση, εντελώς πέρα και έξω από την φοροδοτική ικανότητα των πολιτών.  Δηλαδή, με απλές λέξεις, φθάνουμε στο ακραίο σημείο να φορολογούνται βαρύτατα ακόμη και άνθρωποι που στερούνται παντελώς εισοδήματος, απλώς επειδή έχουν ένα παλιό σπίτι ή ένα παλιό αυτοκίνητο!  Τούτο όμως έρχεται σ’ ευθεία αντίθεση με το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ότι οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Άρα τα τεκμήρια αυτά είναι καταφώρως αντισυνταγματικά! Πέραν τούτου είναι πλήρως αναποτελεσματικά, αφού από τη μια πλευρά δεν οδηγούν –όπως ήδη αποδείχθηκε- στην πάταξη της πραγματικής φοροδιαφυγής και, από την άλλη, όλως αντιθέτως πλήττουν βάναυσα τους οικονομικώς ασθενέστερους.

Μπορούν οι πολίτες να βρουν προστασία από τα Δικαστήρια;Πρέπει να μιλήσω με απόλυτη ειλικρίνεια: Θεωρητικά ναι. Αλλά η βραδύτητα απονομής και της διοικητικής δικαιοσύνης, μαζί με τα εμπόδια που επέφερε ο ν. 3900/2010 ιδίως σε θέματα κόστους προσφυγής στη Δικαιοσύνη και παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας (π.χ. προσωρινής διαταγής, αναστολής εκτέλεσης κλπ), αφήνουν ουσιαστικά τον πολίτη στο έλεος του Θεού.  Μέσα στον ορυμαγδό αυτής της καταστροφικής φοροεπιδρομής νομίζω ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας, κορυφαίος θεματοφύλακας της απονομής της διοικητικής δικαιοσύνης, πρέπει να ξαναδεί τάχιστα τις συνταγματικές πτυχές και τις επιπτώσεις του ν. 3900/2010 και ν’ αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις που είχε εκφράσει πριν την ψήφιση του νόμου αυτού.  Στο κάτω-κάτω το Ανώτατο Διοικητικό Ακυρωτικό δεν είχε προ οφθαλμών, όταν γνωμοδοτούσε επί του τότε σχεδίου νόμου, την προκλητικώς αντισυνταγματική φορομπηχτική καταιγίδα που εξαπέλυσε ύστερα η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και, η συνέχειά της, η Κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου.

Αναφερόμενος στην Κυβέρνηση Παπαδήμου με αυτή τη διατύπωση υπονοείτε κάτι;

Δεν υπονοώ κάτι.  Το λέω ευθέως:  Είναι αδιανόητο για τη Νέα Δημοκρατία όπως το έχει τονίσει πολλές φορές ο κ. Αντώνης Σαμαράς, ν’ ανεχθεί μια τέτοια κοινωνικώς προκλητική και εκρηκτική αλλά και συνταγματικώς απαράδεκτη πολιτική, για την οποία μάλιστα η Αξιωματική Αντιπολίτευση ουδεμία ευθύνη φέρει.  Αυτό συνιστά έναν ακόμη λόγο για να πάμε, το συντομότερο δυνατό, σ’ εκλογές ώστε ο Ελληνικός Λαός ν’ αποφασίσει για το μέλλον του Τόπου και την Κυβέρνηση που έχει την εμπιστοσύνη του.  Δεν μπορεί να διαιωνίζεται μια κατάσταση όπου, υπό το πρόσχημα αλλαγής Πρωθυπουργού, συνεχίζεται μια καταστροφική πολιτική για τη Χώρα από τους ίδιους Υπουργούς της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, οι οποίοι οδήγησαν την κοινωνία και την οικονομία στην καταστροφή. Σκεφθείτε δε πολιτικό θράσος! Οι ίδιοι «φιγουράρουν» και για δελφίνοι του Γ. Παπανδρέου…  Άρα εκλογές το ταχύτερο δυνατό και πάντως πριν οι τραγικές επιπτώσεις της πολιτικής Γ. Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ οδηγήσουν σε κοινωνική έκρηξη.

Ας κλείσουμε με τις κοινωνικές συνέπειες της αύξησης των τεκμηρίων διαβίωσης.

Δεν μιλάμε απλώς για αύξηση αλλά, κυριολεκτικώς, για γιγάντωση!  Η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, ιδίως με τους κ.κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και Ευ. Βενιζέλο, κατασκεύασε ένα είδος «φορολογικού Φρανκεστάιν». Αυτή η παντελώς ανεύθυνη φορολογική πολιτική έχει πια δημιουργήσει ένα «φορομπηχτικό κοκτέιλ μολότωφ» το οποίο, αν συνεχίσει να εφαρμόζεται, θα οδηγήσει με μαθηματική, δυστυχώς, ακρίβεια σε κοινωνική έκρηξη.  Εκτός λοιπόν από τις δραματικές συνέπειες για την οικονομία και την αγορά θα έχουμε, συντομότατα, καταλυτικές κοινωνικές επιπτώσεις.  Το ξανατονίζω με έμφαση:  Η Νέα Δημοκρατία, με την κοινωνικώς ευαίσθητη οικονομική πολιτική του κ. Αντώνη Σαμαρά, είναι αδιανόητο ν’ ανεχθεί και, πολύ περισσότερο, να στηρίξει τέτοιες προκλητικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες μέσα από τις κραυγαλέες κοινωνικές αδικίες που συνεπάγονται προκαλούν εξόντωση των οικονομικώς ασθενέστερων και, τελικά, διάρρηξη του κοινωνικού ιστού.