Αν θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πιο αξιόπιστες στοιχηματικες εταιριες στον κόσμο τότε μπορείτε να διαβάσετε τις πιο έγκυρες αξιολογήσεις για εταιριες στοιχηματων με πολλές πληροφορίες για υπηρεσίες και τα στοιχηματικά μπόνους εγγραφής που δίνουν. Δείτε τη σελίδα και συλλέξτε τις δυνατές γνώσεις για να επιβιώσετε στο χώρο του διαδικτυακού παιχνιδιού.














Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ «ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ» ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» της 14/6/2011

           Ουδείς αμφισβητεί πως το μείζον θέμα, ενόψει της θεσμοθέτησης του σχεδίου νόμου «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015», συνίσταται στο ότι η μελλοντική εφαρμογή του θα επιτείνει δραματικά το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί την οικονομία μας η όλη πολιτική των «Μνημονίων».  Ας μου επιτραπεί όμως ν’ αναδείξω, ως προς τη νομική του υπόσταση και τη διαδικασία ψήφισής του από την Βουλή, ορισμένα –σημαντικά κατά τη γνώμη μου- ζητήματα παραβίασης του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής.  Και τούτο διότι επανειλημμένως, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 18 μηνών, ο Θεμελιώδης Νόμος της Χώρας έχει –και μάλιστα πολλαπλώς- πληγεί βαρύτατα  από τις πρακτικές της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.

I.    Κατά πρώτο λόγο πρέπει να επισημανθεί ότι το σχέδιο νόμου αποτελεί ένα εντελώς καινοφανές, θεσμικό και πολιτικό, κατασκεύασμα –κατά την επιεικέστερη έκφραση- ως προϊόν της παταγώδους αποτυχίας της οικονομικής, και όχι μόνο, τακτικής της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και της, συνακόλουθης, αμηχανίας της.  Συντίθεται από 120 σελίδες «αιτιολογικής έκθεσης», οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στα γνωστά, κενά περιεχομένου, προεκλογικά προγράμματα του ΠΑΣΟΚ. Και από ένα και μόνον άρθρο, που απλώς «εγκρίνει» 16 σελίδες πινάκων, με εντελώς αόριστες και καταφανέστατα μη ρεαλιστικές οικονομικές προβλέψεις!  Πραγματική «κορωνίδα» της κενότητας και της αοριστίας του σχεδίου νόμου συνιστά η Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η οποία, verbatim, αποφαίνεται: «1. Με τις διατάξεις του ανωτέρω σχεδίου νόμου κυρώνεται το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής ετών 2012-2015, στο οποίο αναφέρονται μεσοπρόθεσμοι στόχοι και δημοσιονομικές εξελίξεις, καθώς και μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δαπανών για τον κρατικό προϋπολογισμό.  Οι στόχοι αποτυπώνονται αναλυτικά στους παρατιθέμενους πίνακες. 2. Από τη κύρωση του εν λόγω Πλαισίου δεν προκαλούνται άμεσα οικονομικά αποτελέσματα, καθόσον τα μέσα για την επίτευξη των στόχων έχουν εξειδικευθεί ή θα εξειδικευθούν με διατάξεις ουσιαστικών νόμων, επί των οποίων προσδιορίστηκαν ή θα προσδιορισθούν τα επιμέρους οικονομικά αποτελέσματα»(!!!).

II. Υπό τα δεδομένα αυτά ευλόγως η Βουλή οφείλει να διερωτηθεί και να διευκρινίσει, πριν καν αρχίσει η κατ’ ουσία συζήτηση του σχεδίου νόμου στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, με ποια διαδικασία προωθείται η τελική ψήφισή του από την Εθνική Αντιπροσωπεία.  Το βέβαιο, σύμφωνα με τα όσα σημειώθηκαν για τη μορφή και το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου, είναι πως:

Α. Δεν συνιστά κοινό «σχέδιο νόμου», ούτε καθ’ υποφοράν.  Και τούτο επειδή –όμως ομολογεί εμμέσως πλην σαφώς και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευ. Βενιζέλος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΟ ΘΕΜΑ» της 12/6/2011- ουδεμία ρύθμιση κανονιστικού περιεχομένου θεσπίζει, αφού το «άρθρο μόνο» περιορίζεται στην, κατά τα προαναφερόμενα, «έγκριση» πινάκων οικονομικών προβλέψεων, δίχως μάλιστα να προϋφίσταται πάντοτε ισχύουσα αντίστοιχη νομοθετική ή, έστω, και κανονιστική διάταξη. Η Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους μαρτυρά αψευδώς.  Συνεπώς η ψήφιση του σχεδίου νόμου για το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» δεν είναι θεσμικώς δυνατό να στηριχθεί στην εφαρμογή των περί ψήφισης των κοινών σχεδίων νόμων διατάξεων του Συντάγματος (ιδίως άρθρα 70 επ.) και του Κανονισμού της Βουλής (ιδίως άρθρα 84 επ.).

Β. A fortiori, ούτε κατά διάνοια μπορεί να εκληφθεί ως «προϋπολογισμός».  Άρα δεν μπορεί να ψηφισθεί με εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 79 παρ. 1-7 του Συντάγματος και των άρθρων 121-123 του Κανονισμού της Βουλής.  Και τούτο, κυρίως, επειδή:

         1.              Απλή ανάγνωση των προμνημονευόμενων διατάξεων του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής –όπως ερμηνεύονται ομοφώνως από τη θεωρία και τη νομολογία ιδίως του Ελεγκτικού Συνεδρίου- αρκεί για να τεκμηριώσει ότι μόνον ο stricto tensu προϋπολογισμός των εσόδων και εξόδων του κράτους και οι τροποποιήσεις του μπορούν, κατά την τακτική ετήσια σύνοδο της Βουλής, να ψηφισθούν σύμφωνα με αυτές.  Για ουδένα άλλο σχέδιο νόμου, οιασδήποτε μορφής, μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο.  Συνεπώς ουδένα άλλο σχέδιο νόμου είναι νοητό να εξομοιωθεί με προϋπολογισμό, ώστε για την ψήφισή του να υιοθετηθεί η σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία. 

         2.              Μια τόσο αυθαίρετη λοιπόν εξομοίωση θα συνιστούσε κατάχρηση διαδικασίας η οποία παραβιάζει, ευθέως και προφανώς, τις οικείες περί προϋπολογισμού διατάξεις του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής.  Κατά τούτο γεννά πολλά και εύλογα ερωτηματικά η «ευκολία» με την οποία ο κ. Ευ. Βενιζέλος, στη συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΟ ΘΕΜΑ», ισχυρίζεται πως το Μεσοπρόθεσμο «θα ψηφισθεί ενιαία ως Προϋπολογισμός»!

Γ. Τέλος, το σχέδιο νόμου για το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» δεν είναι δυνατό, υφ’ οιανδήποτε εκδοχή του, να εκληφθεί ως «Πρόγραμμα Οικονομικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης».  Άρα δεν μπορεί να ψηφισθεί ως τέτοιο, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 79 παρ. 8 του Συντάγματος.  Ειδικότερα:

         1.              Το περιεχόμενό του, όπως σκιαγραφήθηκε προηγουμένως, πόρρω απέχει από το ν’ ανταποκρίνεται, έστω και στοιχειωδώς, στις απαιτήσεις των «Προγραμμάτων Οικονομικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης» που προβλέπει το Σύνταγμα και έχει αναδείξει ως τώρα η πολιτική μας πρακτική.  Ούτε, βεβαίως, η ίδια η Κυβέρνηση τολμά να το εμφανίσει με τον τρόπο αυτόν, αντιλαμβανόμενη ότι τούτο θ’ αποτελούσε, με βάση μάλιστα τη σημερινή συγκυρία, θεσμική φαρσοκωμωδία και πολιτικώς κακόγουστο ευφημισμό.

        2.              Επιπλέον, και όλως επικουρικώς, το κατά τ’ ανωτέρω σχέδιο νόμου δεν εισάγεται προς ψήφιση με τη διαδικασία, την οποία καθιερώνει ο περί έγκρισης των Προγραμμάτων Οικονομικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης -εκτελεστικός του άρθρου 79 παρ. 8 του Συντάγματος- ν. 503/1976, όπως ισχύει σήμερα μετά τις τροποποιήσεις και συμπληρώσεις που έχει υποστεί.  Και δεν θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει, με στοιχειωδώς σοβαρά επιχειρήματα, πως το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου θα ήταν δυνατό να τροποποιήσει και τον ν. 503/1976.  Και τούτο, πρωτίστως, διότι, όπως προεξέθεσα, αυτό το σχέδιο νόμου ουδεμία κανονιστική ρύθμιση θεσπίζει.  Υπό ποια, λοιπόν, νομική λογική θα μπορούσε να εκληφθεί ότι τροποποιεί –και μάλιστα τόσον εμμέσως- εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος;

      Εν είδει επιλόγου, επισημαίνω εκ νέου:  Θέτοντας αυτά τα, συνταγματικής υφής, ζητήματα ως προς τη ψήφιση του σχεδίου νόμου «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» φυσικά δεν αγνοώ αφενός ότι το μείζον είναι η καταστροφική πορεία της οικονομίας, την οποία δρομολογεί.  Και, αφετέρου, ότι ακριβώς επειδή οι παραβιάσεις του Συντάγματος που περιέγραψα αφορούν, κατά κύριο τουλάχιστον λόγο, τη διαδικασία ψήφισής του δύσκολα θα μπορούσε να τεθεί και θέμα αντίστοιχων ακυροτήτων, με δικαστική διάγνωση και κύρωση.  Πιστεύω όμως, υπό τη διπλή ιδιότητα του Βουλευτή και του Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πως σε τέτοια –δυστυχώς επαναλαμβανόμενα  και εντεινόμενα- φαινόμενα ευτελισμού του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής δεν έχουμε το δικαίωμα να παραμένουμε απαθείς.