ΜΜΕ

Άρθρα

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Ένα χρηματοπιστωτικό requiem για την «τραπεζική πίστη»;

(στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ της Πέμπτης 28/3/2013)

Αποτελεί «δευτέρα πλάνην», η οποία σίγουρα θ’ αποδειχθεί «χείρων της πρώτης», η θέση των οικονομικών ταγών της Ευρωζώνης ότι το τραπεζικό «Βατερλώ» της Κύπρου –που, όπως ήταν αναμενόμενο λόγω της ιδιοσυστασίας της, εξελίχθηκε σε δομικό και, κατά συνέπεια, συστημικό πρόβλημα όλης της κυπριακής οικονομίας- περιορίζεται intra muros. Η αλήθεια είναι –και θα φανεί εξαιρετικά σύντομα- ότι η τραπεζική τραγωδία στη Κύπρο στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα σε παγκόσμια κλίμακα, ακριβώς λόγω του ότι η παγκοσμιοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι ολιστική.  Και για την Ευρωζώνη  ο ήχος αυτός θα είναι εκκωφαντικός.

I. Το μήνυμα της κυπριακής τραπεζικής τραγωδίας –που αν γίνει αντιληπτό ίσως οδηγήσει και στην «τραπεζική κάθαρση» -συνίσταται στο ότι γενικότερα στην παγκόσμια οικονομία, ιδίως δε εντός Ευρωζώνης, η πάλαι ποτέ διαλάμψασα «τραπεζική πίστη», δηλαδή η βασική αντηρίδα του όλου τραπεζικού συστήματος, περνά οριστικά στη χορεία των «οικονομικών μύθων».  Και να γιατί:

Α. Η οικονομική ιστορία διδάσκει ότι στο επίκεντρο της δημιουργίας και εξέλιξης του τραπεζικού συστήματος βρίσκεται η «ιερότητα της αποταμίευσης».  Η οποία, όπως είναι αυτονόητο, ισχύει εμπράκτως κυρίως μέσα από την αρχή του απόλυτου «σεβασμού των καταθέσεων».  Τουλάχιστον εκείνων οι οποίες αντέχουν στη βάσανο, την οποία έχει θεσμοθετήσει η διεθνής νομοθεσία για την αποφυγή νομιμοποίησης προϊόντων από παράνομες δραστηριότητες (π.χ. ξέπλυμα βρώμικου χρήματος).  Η παραβίαση λοιπόν της αρχής του «σεβασμού των καταθέσεων» οδηγεί, μοιραία, στη κατάρρευση και της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας κατά την τραπεζική της διάσταση.

hello: 28-3-2013_ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Άρθρα

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 (στην εφημερίδα Real news της 3/2/2013)

Η βαθειά και πολύπλευρη οικονομική κρίση, που πλήττει ακάθεκτη τα κράτη του ευρωπαϊκού νότου και ιδίως τη Χώρα μας, τείνει σταδιακώς, λόγω της σύνθεσης και της διάρκειάς της, να μετατραπεί και σε διαβρωτική κρίση θεσμών.  Άκρως ενδεικτικό είναι το παράδειγμα της κρίσης των θεσμών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας -κυρίως υπό την κοινοβουλευτική της έκφανση- όπως αυτή αναδεικνύεται μέσα από την οικονομική αποστέωση της μέσης αστικής τάξης, εξ αιτίας  της δραματικής απομείωσης της ιδιοκτησίας,  πρωτίστως δε της ακίνητης,  υπό συνθήκες παρατεταμένης ύφεσης και δεινής υπερφορολόγησης.

Ι.  Στην, ήδη κλασική, μελέτη του «Πολιτισμός» (2011) ο μεγάλος σύγχρονος ιστορικός Niall Ferguson επιχειρεί μια, μεθοδολογικώς ολιστική, εξήγηση του φαινομένου της μετά τον 15^ο αιώνα μ.Χ. πλανητικής, σχεδόν, επικυριαρχίας του δυτικού πολιτισμού και της συνακόλουθης ισχύος της Δύσης.  Και την αποδίδει, τουλάχιστον κατά βάση, στο ότι σ’αντίθεση προς άλλες πνευματικώς και τεχνολογικώς προηγμένες κοινωνίες, η Ευρώπη δημιούργησε θεσμούς και εξελίχθηκε μέσω αυτών.

Α.-  Ως τέτοιους θεσμούς ο Ferguson θεωρεί τα, κοινωνικοοικονομικής προέλευσης, μορφώματα, τα οποία επέτρεψαν την «τυποποίηση» ενός συνόλου κανόνων που διαφυλάσσουν αλλά και ανανεώνουν διαρκώς την ποιότητα της δυτικής κουλτούρας σ’έξι συγκεκριμένους τομείς.  Ένας απ’αυτούς είναι και η ατομική ιδιοκτησία, η οποία σήμερα, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του ευρωπαϊκού δικαίου, νοείται ως σύνολο περιουσίας  -ήτοι αμάλγαμα εμπράγματων και ενοχικών δικαιωμάτων-  που, υπό τα θεμελιώδη δεδομένα του καπιταλιστικού συστήματος, επιτρέπει στον Άνθρωπο ν’αναπτύξει ελευθέρως την προσωπικότητά του, συμμετέχοντας υπό όρους υγιούς ανταγωνισμού και αξιοκρατίας στην κοινωνική και οικονομική ζωή.

Β.-  Σύμφωνα με τα κατά τ’ανωτέρω δεδομένα, και πρωτίστως με αφετηρία την κατοχύρωση του δικαιώματος στην ατομική ιδιοκτησία μετά τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, ο θεσμικός αυτός πυλώνας του δυτικού πολιτισμού οδήγησε:

hello: 3-2-2013_ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΡΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ_REAL NEWS

Συνεντεύξεις

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

στην εφημερίδα «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ» της 4.1.2013

και στον δημοσιογράφο κ. Λάμπρο Καλαρρύτη

Ι.  Οι ποινικές ευθύνες του κ. Γιώργου Παπακωνσταντίνου πού εντοπίζονται;

Απάντηση:  Κατά την πρόταση που καταθέσαμε, και την οποία συνυπέγραψα, οι ευθύνες του, κατά τις υφιστάμενες ενδείξεις, εντοπίζονται στη διάπραξη των αδικημάτων της νόθευσης εγγράφου, κατά το άρθρο 242 παρ.2 και 3 του Ποινικού Κώδικα και της παράβασης καθήκοντος, κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα.  Και τούτο διότι, πάντα κατά τις προαναφερόμενες ενδείξεις, από τη μια πλευρά αλλοίωσε την αρχική λίστα, διαγράφοντας τρία ονόματα τα οποία ανήκαν σε συγγενικά του πρόσωπα.  Και, από την άλλη, ενώ ως ο πρώτος παραλήπτης της λίστας όφειλε να την παραδώσει αυτούσια στις αρμόδιες αρχές για φορολογικό έλεγχο με τις εντεύθεν συνέπειες, όχι μόνο δεν το έπραξε αλλά και επεξεργάστηκε τη λίστα παρεμβαίνοντας ουσιωδώς σ’αυτή και, εν τέλει, την παρέδωσε υπό μορφή φορητής μονάδας αποθήκευσης (USB).

ΙΙ.  Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος έχει ποινικές ευθύνες;

hello: 4/1/2013_Συνέντευξη στην εφημερίδα ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ και στον δημοσιογράφο κ. Λάμπρο ΚΑΛΑΡΡΥΤΗ