Βουλή - Αγορεύσεις / Παρεμβάσεις
13-4-2011. Αγόρευση κ. Π. Παυλόπουλου κατά την συζήτηση επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Τροποποίηση του ν. 3126/2003 για την ποινική ευθύνη των Υπουργών».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ[1]: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, θα επανέλθω σε ορισμένα θέματα που ελέχθησαν χθες και τονίστηκαν και από τον κύριο Υπουργό. Όπως επίσης θα υπάρξουν και ορισμένες απαντήσεις ως προς συγκεκριμένα ζητήματα τα οποία τέθηκαν από τον Αρχηγό του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού για την ανάγκη τούτες τις ώρες, όσοι είμαστε μέσα σε αυτήν την Αίθουσα, όσοι αγωνιζόμαστε με αφορμή αυτό το νομοσχέδιο -που δεν είναι μεγάλη τομή, αλλά έχει τη συμβολική του αξία- τουλάχιστον να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Δεν μπορεί, επειδή κάποιοι πριν από λίγο καιρό, προ των εκλογών του 2009, δημιούργησαν -για τους δικούς τους λόγους και τώρα το πληρώνουν- την εικόνα ότι η Ελλάδα είναι η χώρα της διαφθοράς, ότι όλοι είναι διεφθαρμένοι, εκτός από άλλους, δεν μπορεί, επειδή εκείνοι που δημιούργησαν αυτήν την εικόνα, που καλλιέργησαν στον ελληνικό λαό αυτήν την εντύπωση, τώρα να έρχονται και να λένε: «Ξέρετε, τα πράγματα δεν είναι έτσι». Διότι δεν είναι έτσι.
Πρώτα-πρώτα, ξέρουμε τι συμβαίνει και το λέω προς τον κ. Καρατζαφέρη αυτό.
Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι στην Αναθεώρηση του 2001 -το τόνισε ο Υπουργός, το είπα και εγώ χθες- ναι, δεν έγινε το μείζον, αλλά έγιναν πολύ σημαντικότερα πράγματα απ’ όσα φαντάζεται κανείς και μία βελτίωση του συστήματος, το οποίο ήταν, πράγματι, ένα σύστημα περιχαράκωσης των προνομίων, των μελών της Κυβέρνησης και των Υφυπουργών.
Τόνισα και χθες τις μεγάλες μεταβολές, το διπλασιασμό της αποσβεστικής προθεσμίας, την παρεμβολή της δικαστικής διαδικασίας, τη δικαστικοποίηση όλου του συστήματος μέσα από την αμιγή σύνθεση των δικαστικών αυτών οργάνων. Ναι, δεν έγινε το άπαν, αλλά έγινε κάτι πολύ σημαντικό και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε.
Αυτή η γενιά, όμως, που είναι μέσα σε αυτήν τη Βουλή, όπως και εσείς που υπηρετούσατε την εποχή εκείνη, θέλω να τονίσω ότι έκανε το χρέος της, όχι στο ακέραιο ενδεχομένως, αλλά πάντως πολύ περισσότερο από άλλους. Αυτό ας της το αναγνωρίσουμε. Μην τα μηδενίσουμε όλα.